Spoglądając w rozgwieżdżone niebo, łatwo poczuć się małym i nieznaczącym. Psalmista wyraża zdumienie nad wielkością Boga i zastanawia się, jak to możliwe, że taka potężna istota zwraca uwagę na kruchego człowieka. Z drugiej strony, 1. Księga Kronik pokazuje nam przykład króla Dawida, który z radością składa Bogu ofiary z serca pełnego miłości i pokory. Jak możemy pogodzić te dwa pozornie sprzeczne obrazy?
Bóg, który troszczy się o człowieka (Psalm 8, 3-4; 1 Krl 29, 17)
Psalm 8 ukazuje majestatyczną potęgę Boga, widoczną w pięknie stworzonego wszechświata. Gwiazdy i księżyc, niczym dzieła sztuki, świadczą o Jego nieskończonej mądrości i sile. W obliczu tej wielkości człowiek czuje się niczym drobinka kurzu, zadając sobie pytanie: "Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz?".
Jednak 1. Księga Kronik 29, 17 przynosi inną perspektywę. Król Dawid, świadomy potęgi Boga, nie popada w rozpacz ani zobojętnienie. Zamiast tego przepełnia go radość i wdzięczność. Z pokorą i miłością składa Bogu ofiary, uznając Jego panowanie i dobroć.
Te dwa fragmenty Pisma Świętego pokazują nam dwa oblicza relacji człowieka z Bogiem. Z jednej strony mamy świadomość Jego ogromu i majestatu, która może budzić lęk i pokorę. Z drugiej strony doświadczamy Jego bezgranicznej miłości i troski, która objawia się w stworzeniu i zbawieniu.
Jak możemy odpowiedzieć na Bożą miłość?
Podobnie jak Dawid, możemy odpowiedzieć na Bożą miłość z pokorą, wdzięcznością i miłością. Możemy modlić się, dziękować Mu za Jego dary i prosić o prowadzenie. Możemy również dzielić się Jego miłością z innymi, służąc im i troszcząc się o nich.
Modlitwa:
Boże, dziękujemy Ci za Twoją majestatyczną potęgę i nieskończoną miłość. Uświadom nam naszą małość i kruchość, ale jednocześnie obdarz nas pokorą i ufnością w Twoją dobroć. Pomóż nam żyć w miłości do Ciebie i bliźnich, abyśmy mogli odzwierciedlać Twoje światło w świecie.
| #Bóg | #człowiek | #miłość | #pokora | #wdzięczność | #modlitwa | #służba | #KsięgaPsalmów | #KsięgaKronik |
Dążąc do ideału, koncentruję się nad tym, co można ulepszyć, dlatego częściej krytykuję, niż chwalę. Przedstawiam to, co inni próbują bagatelizować. Nie mam za złe krytyki swojego zajęcia, jeśli cechuje ją zrozumienie i zainteresowanie. Jestem pragmatyczny i nie przywiązuję wagi do tradycji, konwenansów ani politycznej poprawności. Autorytet dla mnie to nie pozycja i tytuł, ale wiedza i kompetencje.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura