Umarł profesor Religa. Dla jednych jest to powód by dopierdolić Platformie, dla innych by wyszydzać katolików. Religa był zdeklarowanym ateistą.
Irytował mnie swoim podejściem do nowotworu, lekarze to ponoć najgorsi pacjenci. Sam słyszałem, jak ktoś mi mówił, że nie trzeba się słuchać onkologów, bo sie Religa nie słucha. Ale myślę, że było w tym wiele maskarady, uporu, ale także odwagi. Bez tego się nie da wyzdrowieć. Wie to trener Niemczyk, wiedział prof. Religa.
Fakt, Religa był odważny, nawet bardzo odważny. Tuż przed śmiercią wciąż powtarzał, że Boga nie ma. Nie wiem czy miał rację, ale wiem, że to powinno budzić szacunek. U mnie zawsze budziło.
Podejrzewam, że w życiu dostajemy więcej niż dajemy z siebie. Nie wiem jaki jest bilans życiowych dokonań prof. Religi, nie ja tu jestem od sądzenia. Ale mam wrażenie, że profesor robił coś, by ten świat zmienić, i poprawić. I za to mu się należy po prostu: dziękuję.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
