Gazetopedia los kusi

W Michnikowszczyźnie Ziemkiewicza trudno o dokładną bibliografię Michnika, dokładną analizę jego tekstów, książek, wywiadów. Podobnie u Remuszko, gdzie oprócz stosu załączników, mowa o jakiejś kradzieży moralnej, czyli poglądów z gatunku politycznej korupcji i tego typu konstrukcji myślowych. A przecież wydawałoby się, że tak, jak chce Cezary Michalski, na temat liberalnych gazet francuskich, tudzież New York Times’a, powstaje mnóstwo dzieł poważnych lub bardzo poważnych, tak na temat Wyborczej żadnej monumentalnej cegły, żadnego intelektualnego biczowania, zero żmudnej pracy porównywania wywiadów, ślęczenia na woltami, nieścisłościami, nic z encyklopedycznej pracy, jakiej poddawani się źli tego świata. Ktoś, za Nietzschem powie, że w paszczę zła zaglądać nie można, ale przecie skoro Stalin, Hitler doczekali się tylko opracować, tak i Michnik ze swoją Gazetą powinien stosami wnikliwych analiz być obłożony, a tymczasem na rynku zaledwie parę pozycji i do tego pisanych bynajmniej nie z naukową precyzją. Czy Michnik doczeka się więc swojej Hanny Arendt?

O Michniku, tak jak o Wałęsie nie można pisać – znowu ktoś może dodać. Tyle, że o Wałęsie niby pisać nie można, krytycznie rzecz jasna, a krytykuje go Ziemkiewicz, Wildstein, Semka, Sakiewicz, Warzecha, Zyzak, Cenckiewicz, Gontarczyk, Żaryn, Kurtyka… itp. I wszystkie te wypowiedzi znaleźć można w dowolnym kiosku, księgarni, albo obejrzeć w telewizji. Cóż, jak na kogoś kogo ponoć krytykować nie można, zjawisko, zaiste, zadziwiające. Być może więc towarzystwu trzeba by pomóc, wskazać tropy, pokazać placem co należy przeczytać. I tu widzimy całą perfidię Wyborczej, która niemal rzuca się w ramiona blogerów śledczych, tej pierwszej realnej siły XXI wieku.

Oto niedawno archiwum GW przez miesiąc było bezpłatne, oto na tacy podają dzieła Michnika, nie trzeba grzebać się w kurzu antykwariatów, oto wreszcie uruchamiają gazetopedię by móc czerpać, wybierać, stosy przypisów układać. Tedy myślę sobie, Panowie (i Panie) macie przecież materiał na którym możecie pracować, wierzę w Wasz talent, chyba znajdzie się grupa pracowitych na prawicy blogerów, którzy po prostu takie dzieło życia napiszą i raz na zawsze zadadzą kłam propagandzie. Bo jeden tad9 za was roboty nie zrobi, zwłaszcza że on i gejów, i feministki próbuje ochrzcić w ogniu krytyki.

A że Adama Michnika jestem poputczikiem, że nagany za nim chciałbym nosić, i jak pewien bloger o telefonie od Kaczyńskiego, tak ja o małym sms-iku od Pana Adama marzę (i kisnę), takowo jak Pan Adam gazetopedią, tak i ja podrzucam wam trop do badania i wykazywania jak hipokryzją świat nam karleje. Oto do jednej Krytyki Politycznej dodali film Białe Miasteczko i gdy dziś cisza zapadła wokół robotników, to przypominając ten film pytam czemu za robotnikami, tak jak w miasteczku, nie wstawia się Krystyna Janda, czemu Urszula Dudziak i Flinta Ewelina nie śpiewają, czemu nie ma Marii Janion, i Kazimiery Szczuki, czemu nie ma wykładu prof. Modzelewskiego, a Tomek Lipiński nie gra na gitarze. Czemu Sławomir Sierakowski nie mówi nic o robotniczym duchu i czemu, czemu Seweryn Blumsztajn zamiast dziękować Miasteczku za upór i luz, za ofiarność i poczucie humoru, pisze dziś, że Śniadek psuje mu święto i ma zostawić ten pomnik w spokoju.