Najpierw trochę historii. Pierwszą rusznicą przeciwpancerną był Mauser Tank-Gewehr M1918
![image](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Cmoq4hsrdo631.jpg/800px-Cmoq4hsrdo631.jpg)
Była to stosunkowo mało wyrafinowana broń. Po prostu duży karabin strzelający tak dużym nabojem, że czasem zdarzało się, że odrzut łamał obojczyk strzelca. Jednak tajemnica skuteczności tej broni nie leżała w potędze amunicji tego karabinu lecz w słabości a raczej cienkości pancerzy pierwszowojennych czołgów. Na przykład to MONSTRUM o wadze 29 ton było pokryte "pancerzem" o grubości zaledwie 12 mm.
![image](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cd/British_Mark_IV_Tadpole_tank.jpg)
Nie dziwota, broń o kalibrze 13,25 mm mógł to przebić. Na początku drugiej wojny światowej właściwie każda europejska armia miała takie uzbrojenie. Myśmy mieli Ur-a, Anglicy Boys-a, Japończycy Typ 97, Niemcy PzB38, Szwedzi Pvg m/42, Finowie Lahti L-39, ale najwięcej i najdłużej używali tego typu broni Rosjanie. Ich PTRD i PTRS używano do Operacji Barbarossa aż do Operacji Berlińskiej. W dużym skrócie. Na początku wojny większość czołgów miała dość cienki pancerz, z którym takie karabiny w sprzyjających okolicznościach mogły sobie poradzić. Ale jak na uzbrojenie weszły T-34, Shermany i Pantery nie mówiąc już o Tygrysach ta broń przestała być skuteczna. Pod koniec wojny niejako siłą rozpędu używała jej tylko Armia Czerwona, ale głownie przeciwko transporterom opancerzonym, gniazdom karabinów maszynowych czy w walkach uliczny gdzie rusznice bez trudu przebijały ceglane ściany.
Ale dziś ten rodzaj uzbrojenia wraca w pięknym stylu.
![image](//m.salon24.pl/0c256a0ddd7a960bdf91b12cce95d157,860,0,0,0.jpg)
To ukraiński Snipex Aligator jak widać jest to współczesna wersja radzieckich rusznic przeciwpancernych z czasów II wojny. Strzela nawet takim samym nabojem. Rzecz w tym, że znaczną część rosyjskiego, ale też ukraińskiego sprzętu pancernego stanową pojazdy raczej słabo opancerzone takie jak BMP 1 ,
przednia górna część kadłuba – 7 mm (80°), przednia dolna część kadłuba – 19 mm (57°), górna część burty – 16 mm (14°)
dolna część burty – 18 mm (0°), tylna ścianka kadłuba – 16 mm (19°), strop kadłuba – 6 mm (90°),
Wieża zespawana jest z blach stalowych o grubości:
przód wieży – 23 mm (42°), boki wieży – 19 mm (30°), tył wieży – 13 mm (30°), strop wieży – 6 mm (90°),
BMP-2 , Pancerz tak samo gruby ale nieco mocniejszy. BMP-3 Stop aluminium + stal, 35 mm + z przodu, dookoła ochrona przeciwpożarowa broni strzeleckiej do 12,7 mm, nie mówiąc już o MT-LB 14 mm max., czy BTR-80 Czoło kadłuba, 10 mm.
W dużym skrócie. Rosyjscy wojskowi chcieli mieć BWP i transportery opancerzone szybkie, dobrze uzbrojone, lekkie. I dla tych cech byli gotowi poświęci opancerzenie. Czy coś za coś. Tak więc dzisiaj w XXI wieku rusznice przeciwpancerne zwane bardziej nowocześnie karabinami przeciwsprzętowymi ponownie znalazły swoją nisze. Są one groźnie również dla czołgów. Oczywiście nie przebiją pancerza Abramsa lub T-90, ale mogą zniszczyć głowice obserwacyjne czy inny sprzęt optyczny, szczególnie, że większość takich karabinów jest wyposażona optyczne celowniki.
Inne tematy w dziale Technologie