Dziwne określenie krąży w Polskich mediach (przynajmniej niektórych). Oto dowiadujemy się, że na mapie Europy pojawił się nowy naród – Kosowarzy. Skąd przybyli i kiedy – Bóg raczy wiedzieć. A może to jakieś zapomniane starożytne plemię? Otóż nie - jak na dłoni widać, że jest to kolejna próba robienia wody z mózgu tzw. opinii publicznej (publiczna – bardzo trafne sformułowanie). Decydenci wypierają z europejskiej i światowej świadomości fakt, że są to po prostu Albańczycy. Cel jest jasny (chociaż zaciemnia sytuację) – odłożyć na chwilę problem wielkiej Albanii.
No cóż, jak świat światem, zawsze rację mieli silniejsi. Kolejny raz mógł się o tym przekonać na własnej skórze niepokorny naród serbski. Umowy obowiązują tylko do czasu, gdy ktoś stoi na ich straży. A kto stoi na straży interesów serbskich...? Na pewno nie oni sami, bo są za słabi.
Można pożałować jednego narodu, jednak sprawa jest poważniejsza. Decydenci krajów europejskich nie zauważają poważnego zagrożenia, które tą sytuacją stwarzają. Nie widzą, że tną gałąź na której siedzą. I nie chodzi tu ani o kraj Basków, Katalonię, Szkocję, czy inne tego rodzaju wirtualnie niepodległe twory.
Nadejdzie czas, i to szybko – kiedy niepodległość ogłosi Republika Turecka w Niemczech, Republika Arabska we Francji czy Pakistańsko-Indyjska w Wielkiej Brytanii. I nikt nie będzie mógł powiedzieć złego słowa. Krótkowzroczni politycy europejscy i amerykańscy niestety tego nie widzą (a może nie chcą widzieć).
Ale nie załamujmy rąk - jest to przecież szansa dla naszego narodu – i to wielka. Myślę, że za 10, 20 lat nie będzie problemu, aby proklamować Republikę Polską w Irlandii. Jak będą nas nazywać – Irlandpolami?
Inne tematy w dziale Polityka
