<<...odmawianie cedaki potrzebującym jest równoznaczne z odmawianiem im sprawiedliwości.>>
<<Jak człowiek staje się np. murarzem?
Przez murowanie.
A rybakiem?
Przez łowienie ryb?
A skrzypkiem?
Przez granie na skrzypcach.>>
<<Na tej samej zasadzie człowiek staje się dobrym dla innych wyłącznie poprzez czynienie dobra, bo bycie dobrym nie jest cechą wrodzoną, jak wzrost lub kolor włosów, ale umiejętnością-działaniem. Gdyby czynienie dobra było łatwiejsze od czynienia zła lub od bycia obojętnym - większość ludzi zajmowałaby się czynieniem dobra. Jednak tak nie jest. Dobro wymaga wysiłku, wyrzeczeń, pracy, powstrzymywania egoizmu.
Jednym z przejawów bezdyskusyjnego dobra jest - w tradycji judaizmu - pomaganie ludziom, którzy znaleźli się w trudnym położeniu materialnym. Pomaganie innym poprzez micwę (nakaz) cedaki.
Bo kto jest najważniejszy? Potrzebujący. A dla niego liczy się konkret. Konkret w dawaniu, a nie sam akt dawania. Biednym nie da się pomoc samym poczuciem hojności, za którym nie stoi wystarczająca suma. Potrzebna jest konkretna cyfra, którą - rzecz jasna - można w hojności przekroczyć, ale nie wolno zejść poniżej niej.
Czyń dobro według nakazów prawa i staniesz się dobrym człowiekiem - nawet wbrew sobie. I w czynieniu dobra, kieruj się rozumnym prawem bardziej, niż zmiennym i zawodnym sercem.
Cedaka oznacza sprawiedliwość w połączeniu ze współczuciem. Jest to żeńska forma rzeczownika cedek, który oznacza sprawiedliwość. O ile jednak dobroczynność, czyli działalność charytatywna, zwraca uwagę w swojej nazwie (caritas oznacza w łacinie „miłość”) na dobrowolność działań (motywacja uczuciowa przesądza, że wspomaganie biednych jest dobre, ale odmawianie im pomocy – etycznie zaledwie neutralne), o tyle cedaka już w swej nazwie nawiązuje do faktu, że odmawianie cedaki potrzebującym jest równoznaczne z odmawianiem im sprawiedliwości.
To bardzo ważne rozróżnienie, bo podkreśla, że cedaka jest żydowskim obowiązkiem, a nie jedynie kaprysem uczuciowym, wynikiem nastroju serca pobudzonego akurat do współczucia. Obowiązkiem o wielkim znaczeniu: „Cedaka jest równoważna wszystkim pozostałym przykazaniom razem” (Bawa Batra 9b), „Kto zamyka oczy na cedakę, jest jak bałwochwalca” (Bawa Batra 10a), a "Ten, kto uprawia dobroczynność, jest wspanialszy do tego, kto przynosi ofiary” (Suka 49b).>>
Nie można więc obojętnie przechodzić obok wyraźnie wyrażonej potrzeby człowieka.
Jak dzisiaj, bardzo konkretnie w gronie blogerów salonu24 możemy zrealizować nakaz cedaki?
Redakcja FŻP
Inne tematy w dziale Kultura