Austriackie ciała i Masłowska

Przeglądając internetowe wydanie Der Spiegel, natrafiłem na informację o projekcie austriackiego artysty, Williego Dornera. Pan ów zatrudnionych przez siebie tancerzy wciskał w różne luki w tzw. tkance miejskiej portugalskiego Porto, doklejając ich do istniejących już konstrukcji i tworząc z nich żywe pomniki. Zdjęcia dokumentujące projekt są nawet dość zabawne, więc w sumie nie byłoby o czym pisać, gdyby nie myśl stojąca za performancem.

 

Otóż "Bodies in Urban Spaces” ("Ciała w przestrzeniach miejskich") to "okresowa interwencja w zróżnicowane środowisko architektury miejskiej. Celem jej jest zwrócenie uwagi na funkcjonalną strukturę miejską i pokazanie, że ogranicza ona możliwości ruchu…”. Odkrywczość tego stwierdzenia natychmiast przypomniała mi proroczy passus z „Pawia królowej” D. Masłowskiej.

 

„Zadebiutowała laska nagle, która tworzyła w monolingwizmu nurcie poezję jednego słowa poezją jednego wyrazu również zwaną.

Człowiek — wiersz o człowieczeń­stwa zagadnieniach i człowieka wewnętrznej prawdzie.

Grat — wiersz o ka­prysach losu ludzkiego i życia hazardzie.

Głazy — ten poruszający jednowy­razowy utwór refleksję nad kamieniami wyraża, liczba mnoga użytego w nim wyrazu symbolizuje duże ich ilości na terenie świata.”

 

No raczej.

 

f