Czego Wy ode mnie chcecie, do cholery?

Czego chcecie ode mnie? Proste pytanie, prawda?

Obejrzałem właśnie w TVN24 audycję sponsorowaną – wróć – wywiad p. Marciniaka z dwoma młodymi ludźmi – jak się domyśliłem – pochodzenia żydowskiego. Tematem była oczywiście słynna książka J. Grossa i jakaś akcja społeczna w stylu „Niech nas zobaczą” z Żydami w roli głównej. Nie obyło się bez kilku bon motów, które zwykle padają w takich sytuacjach. Cytuję z pamięci:

„Bycie Polakiem nie oznacza mówienia po polsku i poczucie przynależności do wspólnoty polskiej” - ha! - gdyż „Europa odeszła od takiego rozumienia narodowości”. Co prawda „znajomi Żydzi coraz bardziej są dumni ze swojego pochodzenia”, ale koniecznie trzeba im powiedzieć, że „Europa już odeszła”, bo jeszcze jakaś euro-menda zacznie mi tu molestować naszych starszych braci w wierze za wsteczność.

Co jeszcze? Ach tak, znowu się okazało, że polskiej polityce ton nadają endeccy antysemici. Nie okazało się tylko, czy pp. Tusk, Kaczyński, Olejniczak i Pawlak o tym wiedzą. Przydarzyła się jeszcze „potwierdzona naukowo” obserwacja, że „czym więcej ludzie widzą wokół siebie Żydów, tym mniej jest antysemityzmu”, która nie zgadza się co prawda z moją prywatną obserwacją, że różnych łysych młodzieńców to właśnie wkurza, że „Żydzi się panoszą w Polsce”, ale skoro psycholog mówi, że nie, to ja się nie kłócę. W końcu, widział kto kiedy antysemitę w kibbutzu?

Tak więc usłyszałem to, co zwykle się słyszy w takich sytuacjach. A kiedy mi adrenalina opadła, a stało się to zastraszająco szybko – sorki, panie Jasiu, zadałem sobie jedno "proste, ale to zajebiście proste pytanie". Czego oni ode mnie chcą? Nie, nie jestem zły, czy urażony w swej polskiej dumie. Nic mnie nie kole w bladoniebieskie, słowiańskie gały a i nie boje się jakoś specjalnie. Kiedyś mieszkałem co prawda z jednym Żydem, co to iluś Palestyńczyków utłukł, ale żeby zaraz się bać?¹

Jesteśmy dorosłymi ludźmi. Ja wiem, że byli szmalcownicy, a Wy wiecie, że byli Ozjasze. Ja to już mam OB-CY-KA-NE! Problem polega na tym, że ja nie wiem, czego się ode mnie oczekuje. Panowie, to naprawdę dużo uprości. Powiedzcie, czego ode mnie chcecie, a ja Wam powiem, co się da zrobić.

FUTRZAK

¹ A w ogóle to fajny herbatnik był z niego