Skandal z nieobecnością najwyższych przedstawicieli państwa na pogrzebie Ryszarda Kaczorowskiego – ostatniego prezydenta RP na uchodźctwie – jest faktem. Moim zdaniem kancelaria prezydenta pokrętnie tłumaczy ten fakt tym, że nie było takiego oczekiwania (to kpina, bo pogrzeb miał charakter oficjalny), albo, że pożegnanie miało już miejsce przy pierwszym pogrzebie prezydenta Kaczorowskiego (wicepremier Pawlak).
Tymi tłumaczeniami czuję się osobiście urażony, bo odbieram to jako lekceważenie mnie przez tych, którym powierzyłem mandat reprezentowania państwa czyli także i mnie (państwo to my) w sprawach ważnych dla Polski, a pogrzeb prezydenta RP do takich należy. Pan Pawlak kpi z Polaków mówiąc, że takie pożegnania miało miejsce. Prawda, miało miejsce, ale poza oficjalną symboliką dotyczyło ono jednak innego ciała, więc pełny akcent pożegnalny jest wtedy kiedy towarzyszy właściwej w trumnie osobie, której uroczystość dotyczy, a to miało miejsce dopiero w sobotę 3 listopada.
Bardzo niedobrze, kiedy urzędujący prezydent Polski z marszałkami sejmu i senatu ulega atmosferze małostkowych swarów wokół ofiar smoleńskiej katastrofy lotniczej.
Ta moja refleksja pogłębia jeszcze bardziej smutny nastrój towarzyszący listopadowym świętom pamięci zmarłych. Nie przypuszczałem, że przyczynią się do tego najwyższe władze RP z prezydentem Bronisławem Komorowskim na czele.
Smutno!
Jestem absolwentem Politechniki Poznańskiej (inżynier elektryk - budowa maszyn elektrycznych). Staż pracy: 20 lat w przemyśle i 20 lat w administracji państwowej szczebla wojewódzkiego - transformacja gospodarki z socjalistycznej na rynkową.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
