Warto czcić Święto Trzech Króli

Dzisiejsze święto Trzech Króli /Objawienie Pańskie/ to symbol pokory ludzi władzy i bogatych wobec istoty fizycznie bezsilnej i bez majątku. Ta uniżoność postaci ważnych wobec bezbronnego dzieciątka z namaszczeniem Zbawcy budziła powszechną nadzieję zaniechania czynów złych i zapanowania dobra.

Po ponad dwóch tysiącach lat nadziei zło nie zniknęło, a dobro ciągle nieśmiało upomina się o powszechność swojej obecności.

Chociaż chrześcijaństwo ciągle mieni się apostolstwem dobra zwanego ziemską misją Syna Bożego, to nie zdołało tego dobra

uczynić powszechnym. Dlaczego?

Zdaniem wielu „uczonych w piśmie”, dlatego, że owo apostolstwo jest nadmiernie „człowiecze”, czyli przesiąknięte słabością ludzkiego charakteru z przewagą egoizmu, który jak wiadomo niedowidzi swoich grzechów rozgrzeszanych w konfesjonale.

To rozgrzeszanie ma też miejsce w życiu publicznym. Mam na myśli polityków, ludzi władzy uzurpujących sobie „apostolstwo” przywództwa w państwie. Widzimy dzisiaj owych „apostołów” z lat 2015 – 2023, którzy z najcięższymi grzechami przeciw przykazaniom 7 i 8 dekalogu udają niewinnych.

Ich pewna siebie bezczelność może wynikać z praktyki naszego, katolików Kościoła /którego mienią się wyznawcami/ gdzie wierni nie usłyszą /brak kazań/ ani jednego słowa potępienia za łamania katolickiej etyki o rodowodzie 10 przykazań Bożych.

Skoro nie trzeba wstydzić się grzechów, to śmiało można się sprzeniewierzać etyce Dekalogu.

Obecna cywilizacja zaniechała tej etyki owym egoistycznym przesłaniem: kochaj siebie i dbaj przede wszystkim o własne szczęście - bezwarunkowo osobiste.

Szkoda czasów kiedy symbole i święta religijne interpretowano jako symbole porządności życia. Może dlatego porządność ludzi przemija czego dowodem jest narastający w świecie chaos.

Myślę, że same kościoły „kapiące złotem” to za mało, aby się Bogu podobać.

Czy nie to co niedzielę słyszymy podczas kościelnych homilii?