Historia ludzkości to bezmiar zła

                                                                                     UKRAINA, BLISKI WSCHÓD

Powyższe fotografie obrazujące ruiny dorobku jednych ludzi zniszczone przez „siłę wyższą” i innych ludzi, to dowód postępującej patologii cywilizacji ludzkiej. Ludzkość jako inteligentny gatunek ziemskiej fauny bardzo źle wypada w ocenie naszej roli w historii Ziemi.

Zwykło się perorować o dualnej naturze ludzkiej w połowie dobrej i w połowie złej. Już 500 lat p.n.e.temu /V wiek p.n.e./ pierwsi autorzy Biblii bardzo wyraziście akcentują ów dualizm dobra i zła począwszy od „buntu Aniołów”.

• Według proroka Izajasza (Iz 14, 12-15) tak wyglądał ten bunt:

Inicjatorem buntu był Lucyfer, Syn Jutrzenki, czyli „nosiciel światła”. Według tradycji był najpiękniejszym spośród aniołów. Jednak ta zaleta stała się przyczyną jego upadku i zguby. Pojawiła się pycha. Świadom swojej pozycji i piękności Lucyfer nie chciał podporządkować się Bogu i sam kreował się na bóstwo; nie chciał uznać statusu stworzenia i zależności:”

• Zaś św. Jan Paweł II tłumaczy to następująco:

„Bunt Aniołów dotyka wielkiej tajemnicy wolności. Osoby stworzone, także aniołowie, nie są jak zaprogramowany komputer czy inna maszyna. One najpierw poznają siebie, kim są, komu zawdzięczają siebie, a następnie stoją wobec odpowiedzi. Może nią być wdzięczność, zaufanie, miłość, które są możliwe tylko na gruncie wolności. Ale może być również pycha, duch nieposłuszeństwa i sprzeciw wobec Boga, a w konsekwencji śmierć. Wolność stworzenia, która jest wyrazem wielkiej miłości Boga, jest równocześnie poważną próbą zaufania. Gdy zabraknie zdecydowanej woli, by ufać Bogu i żyć z Nim i w Nim, rozum natychmiast napotyka na pokusę irracjonalnego sprzeciwu wobec Boga, nieposłuszeństwa i w konsekwencji grzechu”.

Mnie przekonuje wykładnia św. Jana Pawła II:

„Wolność stworzenia, która jest wyrazem wielkiej miłości Boga, jest równocześnie poważną próbą zaufania. Gdy zabraknie tego zaufania, rozum natychmiast napotyka na pokusę irracjonalnego sprzeciwu wobec Boga, nieposłuszeństwa i w konsekwencji grzechu”.

Pomijając religijny ton tej myśli ma ona uzasadnienie w postawach ludzi obecnej cywilizacji tzw. Zachodu stroniących od norm kulturowo-obyczajowych pochodzenia chrześcijańskiego o brzmieniu z powyższego cytatu: Gdy zabraknie zdecydowanej woli, by ufać Bogu i żyć z Nim i w Nim, rozum natychmiast napotyka na pokusę irracjonalnego sprzeciwu wobec Boga.

I tak właśnie dzieje się współcześnie. Dobrobyt społeczeństw Zachodu umożliwia nabywania dóbr i uciech, źródeł pokus materialnych i osobowych /cielesnych/ zdecydowanie deprawujących naturalne normy egzystencjonalne wypaczające przyrodniczy /naturalny/ status ludzi w świecie ziemskiej fauny.

W epoce niskiej kultury komunikacyjnej gatunku homo sapiens najważniejsze próby ucywilizowania tej wypaczanej obyczajowości gatunku spełniały religie zwalczaniem zjawisk wszystkich patologii zachowań ludzi zwane grzechem.

Wówczas w religijnym namawianiu i przekonywaniu ludzi do zaufania dobru artykułowanemu w ideach i religiach doznano niepowodzenia, o czym także komunikuje Biblia /znowu/ o reakcji Stwórcy, surowo karzącego za te niegodne i grzeszne czyny.

Najbardziej znane Kary Boże to potop oraz Sodoma i Gomora tak /między innymi/ interpretowane:

„Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem'.

Najwidoczniej, najbardziej znaczącym powodem dla którego Bóg postanowił sprowadzić potop jest całkowicie zdeprawowanej ludzkiego serca za czasów Noego”.Najwidoczniej, najbardziej znaczącym powodem dla którego Bóg postanowił sprowadzić potop jest całkowicie zdeprawowanej ludzkiego serca za czasów Noego”.

www.Dlaczego Bóg zesłał potop, skoro wiedział, że grzech będzie trwał po potopie? (gotquestions.org)

„Biblia mówi o sodomie i gomorze jako o dwóch miastach, które zostały zniszczone przez Boga za ich grzechy. Sodoma była miastem, które żyło w luksusie i rozpuście, a Gomora była miastem, które żyło w biedzie i cierpieniu. Bóg ukarał te miasta, ponieważ ludzie w nich mieszkali grzeszyli tak bardzo, że stali się niewystarczającymi dla Boga.

Sodomia – w języku polskim terminy w kontekście historycznym, określający zoofilię i zachowania homoseksualne ponieważ były one tak nazywane w przeszłości. Termin ten miał różne znaczenia w różnych okresach historycznych”.

www.Zniszczenie Sodoma I Gomora: Co się stało? październik 2024 - Biografin.pl

W pewnym uproszczeniu można skonstatować, że dzisiejsze postawy moralne, obyczajowe i etyczne ludzi mają wiele wspólnego z tymi sprzed tysięcy lat.

Współcześni, niczym zbuntowani Aniołowie przedkładają swoje nie etyczne ego cywilizacyjnej etyki /w religii grzeszne/ i odwróceni plecami do tej etyki i religii postawom życiowym często zbieżnym sprzed potopowymi i z Sodomy.

 Nie uciekliśmy od tego. Może więc nie należy się dziwić okrutnym kataklizmom wojennym z wizją nuklearnego unicestwienia ludzkości, bo to my LUDZIE sami sobie gotujemy ten los.

Czyżby więc nie byłoby dla nas ratunku?

Moim zdaniem ratunek jest w DEKALOGU – wystarczy go respektować!