Państwo jako „strażnik bezpieczeństwa” odchodzi do lamusa historii

                                                                                ZNAK POLSKIEGO CZASU

Żyjemy w oligarchicznych państwach o dytaturach polityczno biznesowych.

Oligarchie polityki i finansjery rządzący współczesnymi państwami wywodzą się głównie z obszarów działalności zawodowej gdzie dochody są pozyskiwane z organizowania, przewodzenia/motywowania, podejmowania decyzji, organizowania, i kontrolowania przedsięwzięć zarobkowych.

 Wykonujących te funkcje nazwano menadżerami.

Współczesna cywilizacja to „dżungla menadżerów” Brylują we wszystkich, bez różnicy obszarach zorganizowanych społeczeństw do państwa włącznie.

Cywilizacja scentralizowanej biurokracji politycznej Zachodu każdą ludzką działalność kopiuje na działalności gospodarczej tak sformułowanej w prawie Unii Europejskiej:

„Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu”.

Czyli zarządzane państwem mieści się „jak ulał” w tej definicji. Menadżerowie finansjery widząc tutaj wdzięczne pole dla pozyskania „dużych pieniędzy” wciągnęli w ten plan polityków. Nie jest przecież przypadkiem, że były polski premier Krzysztof Bielecki został prezesem banku PKO S.A., a inny premier Mateusz Morawiecki przeszedł z prezesury Banku Zachodniego WBK na prezesa Rady Ministrów.

Nie jest tajemnicą, że obaj panowie są milionerami.

Pamiętamy jak w czasach transformacji polskiej gospodarki w latach 90 XX w. środowiska te stanowczo sprzeciwiały się prywatyzacji najbardziej dochodowych przedsiębiorstw branży energetycznej i chemicznej aby zachować ich państwowy status, pozostawieniem ich w nadzorze państwa w modnej formie kapitalizmu państwowego czyli spółek Skarbu Państwa, o których dzisiaj szczególnie głośno. Są to Orlen, KGHM, Azoty, PGE, Enea i inne. W tych właśnie spółkach zdemaskowano transfer gigantycznych państwowych /spółkowych/ pieniędzy do prywatnych portfeli ich menedżerów, co potwierdza oligarchiczny mechanizm zawłaszczania zysków generowanych na majątku państwa.

Roczne apanaże tych menadżerów w 2022 r. wyniosły: Daniel Obajtek /Orlen/ - 2mln 416 tys. zł, Tomasz Zdzikot /KGHM/ - 2mln 128tys. zł, Beata Chyla /PZU/ - 2mln 100tys. zł, Tomasz Hinc /Azoty/ - 1mln 920tys zł, Wojciech Dąbrowski /PGE/ - 1mln 200tys zł, Paweł Majewski /Enea/ - 800tys.zł.

Inny, ważniejszy aspekt niekorzystnych operacji finansowych przy fuzji PKN Orlen z Grupą Lotos wykryty kontrolą NIK, prokuratorskim postępowaniem i planem powołania komisji sejmowej pod zarzutem niegospodarności rządu i menadżerów Orlenu skutkującą stratą dla budżetu państwa na ok. 5 mld zł. - to dowód sprawstwa tych oligarchicznych nadużyć.

Na tegorocznym Forum Ekonomicznym w Davos ostrą krytykę takiej państwowości dokonał prezydent Argentyny Javier Milei, który rządy demokracji zachodniej z ich zapleczem nazwał uprzywilejowanymi elitami i oskarżył o porzucenie modelu wolności na rzecz różnych wersji tego, co nazywamy kolektywizmem.

Cywilizacja współczesnego „tak zwanego” ładu demokratycznego spełzła do roli populizmu odwracającego obywatelską podmiotowość narodów w materię przedmiotową „przemysłu władzy” oddanej oligarchii polityczno – finansowej świata.

Eksperymenty kolektywistyczne nigdy nie są rozwiązaniem problemów, które dotykają obywateli świata. Raczej są główną przyczyną tych problemów. Świat zachodni jest zagrożony, a ci którzy mieli bronić wartości zachodnich zostali dokooptowani do wizji świata, która nieubłaganie prowadzi do socjalizmu i co za tym idzie, do biedy - powiediał Javier Milei.

Javier Milei wskazał jako główne mechanizmy ustrojowe tej oligarchicznej władzy Interwencjonizm, socjalizm, i państwowy centralizm.

Ten krótki obraz zawłaszczania państw przez polityków i finansjerę w demokracjach Zachodu symuluję rozwój dobrobytu a w rzeczywistości jest „folwarkiem” tychże grup finansowo – politycznych budujących własne oligarchiczne majątki przy okazji administrowania państwowym mieniem.

Patrz na zawieruchę polityczną w Polsce.