Policja znowu „w akcji”

Kiedy upadł komunizm cieszyliśmy się z końca policyjnych represji których totalitarnym finałem był stan wojenny.

Pogromca komunizmu „Solidarność” lansowała strategię protestów pokojowych konsekwentnie przestrzeganych aż do zwycięskiego finału przy okrągłym stole.

W efekcie tej pokojowej strategii powstała suwerenna III RP z pełnymi gwarancjami wolności obywatelskich dozwalających na wszelkiego rodzaju protesty pokojowe w tym antyrządowe.

Moje pokolenie /uczestników tamtych transformacji/ pamięta, że tym pokojowych przemianom przeciwstawiali się „jastrzębie” Solidarności z Kornelem Morawieckim na czele twórcą „Solidarności Walczącej” z programem odwetu na komunistach za lata ich rządów.

Ten obóz przegrał, ale nigdy się z tym nie pogodził. Całe 30-to lecie zbawczych dla Polski reform liderzy solidarnościowych „jastrzębi” mocno kontestowali. Oni to znaleźli polityczny azyl w Prawie i Sprawiedliwości gdzie doczekali się przejęcia rządów w Polsce. Wierni swoim przekonaniom z zapałem przystąpili do „wygaszania” III RP na rzecz wyimaginowanej IV RP z autorytarnym ustrojem „państwowo-kościelnym’ przekornie zwanym „dobrą zmianą”.

W ramach owej „dobrej zmiany” główną linią polityczną obozu władzy jest sojusz z kościołem katolickim historycznie określanym „sojuszem tronu z ołtarzem”. Ten sojusz został mocno „skażony” wpływem Kościoła na ustawodawstwo państwowe mające zastąpić kościelną ewangelizację wiernych ustawowymi nakazami państwa.  

W tej właśnie atmosferze na żądanie hierarchicznego kleru PiS „odmroził” problem aborcji bezpiecznie „zakonserwowany” w kompromisowej ustawie /co tu dużo mówić mocno restrykcyjnej/ z 1993 r.

Po europejsku zlaicyzowane w dużym stopniu polskie społeczeństwo stanowczo przeciw temu zaprotestowało obracając w proch mit autorów aborcyjnych restrykcji, że pandemia uniemożliwi społeczne protesty masowym wyjściem na ulice w stopniu kompletnie oszałamiającym sojusznicze władze „tronu z ołtarzem”.

Szok wywołały akty protestu przeciwko sprzymierzonego z władzą klerowi przeniesione gdzie niegdzie do świątyń, politycznie udramatyzowany wezwaniem szefa PiS, wicepremiera ds. bezpieczeństwa apelem do sympatyków PiS o „obronę kościołów”, na co ochoczo odpowiedzieli nacjonaliści i kibole, co mocno zaszkodziło wizerunkowi kościoła i PiS.

Skutek jest odwrotny do zamierzonego. Protesty narastają w miarę czego władza traci rozum i nerwy „rzucając” przeciwko społeczeństwu szwadrony policji mocno ostatnio wzmocnione antyterrorystami.

Ten zadziwiający akt konfrontacji władzy ze społeczeństwem dziennikarz Andrzej Stankiewicz tak scharakteryzował na łamach TP nr.48:

„Nowy wicepremier od bezpieczeństwaPolicja znowu „w akcji” Jarosław Kaczyński dawał wyraźnie do zrozumienia, że jest niezadowolony ze zbyt pobłażliwej postawy policji wobec protestujących.”

www.tyodnikpowszechny./pl:Pałka i stołek |

I to jest sedno tej notki. Obrazuje ona jak niebezpieczna jest władza lekceważąca prawa obywatelskie, które nie są „kompatybilne” z ideologią obozu władzy, która, co najbardziej martwiące nie ma zamiaru zrezygnować ze swoich utopii ustrojowych dawno odeszłych do lamusa historii bez najmniejszej nadziei na ich przywrócenie w 100 lat po pochówku.

To nie może się udać czego dowodem owe szwadrony policji przywracające przez współczesnych upiora historii, której rozdział został w Polsce zamknięty w 1989 r.

Przypominam wszystkim o obowiązującej wszystkich trosce o pokój, tak uroczyście przypominany katolikom podczas eucharystii. Czyżby te przyrzeczenia traciły wartość i znaczenie po opuszczeniu murów kościoła?

Nawołuje do refleksji!