Coś się kończy, coś się zaczyna...

Szanowni Państwo,

Z dniem 13 lipca 2009 r. dobiega końca moja misja w Parlamencie Europejskim.

Trzy i pół roku pracy w jedynej demokratycznie wybieranej instytucji Unii Europejskiej było doświadczeniem niesamowitym i bardzo pouczającym. Dla mnie, osoby wychowanej w czasach głębokiego PRL, możliwość pracy na rzecz wolnej Polski i zjednoczonej Europy przez dużą część życia stanowiła zupełnie nierealne marzenie, utopię wręcz. Dlatego właśnie gdy po raz pierwszy zabierałam głos po przybyciu do Strasburga, w jakże symbolicznym dniu - 13 grudnia 2005 roku – nie mogłam uwierzyć w to, że jestem przedstawicielem niepodległej i suwerennej Rzeczpospolitej Polskiej i przemawiam do ludzi reprezentujących 25 państw z obu stron żelaznej kurtyny. Nie mogłam też ukryć swojego wzruszenia. Teraz mój mandat dobiega końca, a ja chciałabym podziękować wszystkim tym, z którymi miałam zaszczyt i przyjemność współpracować przez ostatnie lata.

Dziękuję przede wszystkim tym, którzy zarówno w poprzednich, jak i w obecnych wyborach obdarzyli mnie zaufaniem i oddali na mnie swój głos. Mam nadzieję, że doceniają pracę, którą wykonałam w Brukseli i w Strasburgu – konsekwentną, choć bardzo rzadko zauważaną przez media.

Dziękuję tym, z którymi współpracowałam w Polsce i którzy pokazali mi zupełnie inne życie, niż to z europejskich salonów – Władkowi i Marii Ornowskim z Fundacji „Pan Władek”, wszystkim ich wychowankom – zwłaszcza Pani Joannie Morawskiej wraz z całą rodziną. Dziękuję gronu pedagogicznemu oraz uczniom 5 Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Porcie. Dziękuję uczestnikom siedmiu wycieczek do Parlamentu Europejskiego, dzięki którym mogłam jeszcze pełniej poczuć, że moja misja ma sens i pozwala dać innym coś bardzo namacalnego: radość i nowe doświadczenia. Dziękuję Panu Piotrowi Zabrockiemu z Czarnego i życzę mu samych sukcesów zarówno w karierze politycznej, jak i w życiu osobistym. Gdyby w kraju było więcej osób działających na rzecz swojego otoczenia z taką energią, wiarą i uśmiechem jestem pewna, że żyłoby się nam o wiele lepiej.

Dziękuję wszystkim, którzy czytali i komentowali moje teksty na Salonie 24 – zarówno tym, którzy się ze mną zgadzali, jak i tym nie szczędzącym słów krytyki. Dyskusje na tym forum zawsze były bardzo ciekawe i nie jeden raz zainspirowały mnie do podjęcia określonych działań w Parlamencie Europejskim.

Specjalne podziękowania chciałabym przekazać Michałowi Tyrpie oraz fundacji „Paradis Judeorum”- Michale, pokazałeś mi, że konsekwencją, wiarą oraz niestrudzonym dążeniem do celu osiągnąć można naprawdę wiele. Cieszę się, że dzięki naszym wysiłkom udało się zrobić ważny krok w stronę ustanowienia Europejskiego Dnia Bohaterów Walki z Totalitaryzmem – i jestem przekonana, że posłowie nowej kadencji w Parlamencie Europejskim zrobią wszystko, żeby w najbliższym czasie doszło do ustanowienia tego święta.

Nie mogę pominąć również tych, z którymi spotkałam się i miałam zaszczyt współpracować walcząc o przestrzeganie praw człowieka. Przede wszystkim Michałowi Orzechowskiemu, który na moją prośbę przygotował dwie bardzo ciekawe relacje ze swoich wizyt w Gruzji oraz w Indiach u Dalaj Lamy. Piotrowi Cykowskiemu i Fundacji „Inna Przestrzeń”, która dostrzegła moją działalność na rzecz Wolnego Tybetu i uhonorowała mnie Złotym Medalem Praw Człowieka. Janowi Jekiełkowi, Lixinowi Yangowi i wielu innym, dzięki którym udało się doprowadzić do przyjęcia w Parlamencie Europejskim rezolucji potępiających odcięcie sygnału telewizji NTDTV na terytorium Chin i pozbawienie tym samym wielu milionów Chińczyków dostępu do niezależnego źródła informacji.

Specjalne podziękowania dla księdza Ireneusza Wołoszczuka, który niestrudzenie dbał o nasz rozwój duchowy podczas sesji plenarnych w Strasburgu.

Dziękuję wreszcie wszystkim moim koleżankom i kolegom z Parlamentu Europejskiego, zarówno posłom, jak również pracownikom i asystentom. Jest Was zbyt wielu, żeby wymienić wszystkich, ale zawsze będę wspaniale wspominać spędzone wspólnie chwile – tak, te stresujące również.

Jestem pewna, że nie wymieniałam wszystkich, którym to się należy i mam nadzieję, że mi to wybaczą. Jest wiele osób, których imienia i nazwiska nawet nie poznałam, a które pomogły mi w wielu sytuacjach. Im również chciałabym podziękować.

Gdybyście chcieli Państwo skontaktować się ze mną w jakiejś sprawie, podaję mój adres mailowy: hannafoltynkubicka@wp.pl.

Pozdrawiam serdecznie!

Hanna Foltyn - Kubicka