Potęga słowa Jana Pawła

Nikt tak jak Jan Paweł II, nie rozumiał potęgi słowa. Nasz papież doskonale wiedział, że niewłaściwie użyte, sieje destrukcje i zniszczenie, a zastosowane umiejętnie, kreuje i łączy. Słowa papieża zawsze niosły za sobą głęboką treść. Ze wszystkich encyklik, homilii, listów wypływała głęboka wiara i bezgraniczne zaufanie Bogu, a także miłość i nieustająca troska o bliźniego. To właśnie człowiek, ze swoimi słabościami i niedoskonałościami, był w centrum zainteresowania naszego papieża. 

Jan Paweł II, jednym gestem, słowem burzył niepokonane dotąd bariery, zmieniał ludzi, wyzwalał ich  z dotychczasowych okowów własnych słabości, wreszcie doprowadził do przeobrażenia współczesnego  Jemu świata, zarówno w aspekcie politycznym jak i duchowym. Jego „Nie lękajcie się”, daje nam siłę również, a może zwłaszcza, teraz.

Nazwanie Jana Pawła II, papieżem słowa, byłoby jednak wielkim nieporozumieniem. Słowo dawało tylko początek, po którym następowały czyny. To tylko jeden, aczkolwiek bardzo ważny, aspekt Jego działalności. Pontyfikat, naszego rodaka, był niesamowitym ewenementem, darem dla Kościoła i współczesnych Jemu ludzi, którzy z dumą, mówią o sobie pokolenie JPII.

Słowo, zbliża także, w szczególny sposób blogerów, do Błogosławionego. Mamy teraz, potężnego sojusznika w niebie, do którego możemy się zwracać, 24 godziny na dobę. Jeżeli, do tej pory nie mieliśmy patrona, to od dzisiaj mamy, najwspanialszego Opiekuna i Pocieszyciela.

Warto sobie przypomnieć, niektóre, ze słów papieża, które są ciągle uniwersalne. Mimo upływu czasu nie tracą aktualności, przeciwnie, nabierają głębszego sensu.

„Wymagajcie, od siebie, choćby inni od was, nie wymagali”

„Abyście, całe to dziedzictwo, któremu, na imię Polska, przyjęli jeszcze raz, z wiarą, nadzieją i miłością”

„Abyście, sami nie podcinali, korzeni, z których wyrastamy”

„Abyście, mieli ufność mimo, swych słabości”

„Abyście nie zwątpili, nie znużyli, nie zniechęcili się”

„Abyście zawsze szukali mocy duchowej, u Tego, u Którego tyle pokoleń naszych ojców i matek ją znajdowało”

„Abyście nigdy, nie utracili wolności ducha, do której On wyzwala człowieka”

„Abyście nigdy, nie wzgardzili miłością,która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której, życie ludzkie nie ma sensu”

Wobec takich słów nie wolno pozostać obojętnym, warto aby je przekuć w czyny.