Co Pana Migalskiego obchodzą Polacy na Litwie?

Pan Migalski, na swoim blogu, przestał się zajmować Stanisławem Janeckim, a przerzucił swoje zainteresowanie na, cytuję : Stan przestrzegania praw człowieka na obszarze postsowieckim.

 

I na Europejski Kongres Praw Człowieka zaprasza do Katowic.

Na kongres, którego organizatorami są Biuro Posła do Parlamentu Europejskiego dr Marka Migalskiego oraz Stowarzyszenie „Projekt Śląsk".

 

Pozwoliłem sobie zapytać Pana Europosła, dlaczego w programie Kongresu, nie ma ani słowa, na temat łamania podstawowych praw człowieka (takich, jak choćby prawo do własnego nazwiska!) wobec Polaków z Litwy.

 

Pytanie tym bardziej zasadne, że Litwa, to ewidentnie kraj (i obszar) postsowiecki, a żeby było ciekawiej, zobowiązany przez fakt członkowstwa w Unii, do przestrzegania norm, uznanych za cywilizowane.

 

Odpowiedź nie padła, ale cóż – pora na kolację, a w Brukseli, mogę to potwierdzić, restauracje urocze i jak człowiek jeść zacznie, to przestać nie może.

 

Dlatego pytam Pana Europosła, na swoim blogu tym razem, dlaczego się nad dyskryminacją polskiej większości (tak, większości – 60-80% mieszkańców!) na Wileńszczyźnie nie pochylił.

 

Dlaczego organizuje kongres, na którym ani słowa o brutalnej litwinizacji Polaków na Wileńszczyźnie:

 

- przymusowej zmianie nazwisk na "litewskobrzmiące": moje musiałbym zmienić na Fedorovičius, Europoseł (jak to Europosłom przysługuje)  miałby łatwiej - Migalskis

- karaniu przez litewskie sądy za polskie nazwy na tabliczkach adresowych, w miejscowościach, gdzie Polacy stanowią nawet 80% mieszkańców

- karaniu przez litewskie sądy za polskie nazwy na tabliczkach autobusów prywatnych linii, kursujących do miejscowości, gdzie Polacy stanowią nawet 80% ludności

- grabieży ziemi polskich rolników spod Wilna i zasiedlaniu jej osadnikami z głębi Litwy

- nawoływaniu podczas ostatnich wyborów przez EURODEPUTOWANEGO (!) Vytautasa Landsbergisa, do masowego meldowania się Litwinów na Wileńszczyźnie, żeby wreszcie pokonać polską partię AWPL 

- stopniowym ograniczaniu polskiego szkolnictwa na Wileńszczyźnie (na Kowieńszczyźnie już dawno je zlikwidowano)

i wielu, wielu innych

I pytam Pana Doktora publicznie:

 

czy uzupełni Pan program Kongresu, o tak palącą dla każdego przyzwoitego człowieka kwestię?