Thatcher nie może być drugą polską Kluzik

Lubię, jak na poważne tematy wypowiadają się celebryci.

Bo jest wtedy śmiesznie. To znaczy najczęściej jest.

Bo czasem, oprócz tego, że jest śmiesznie – jest strasznie (Rosjanie mówią w takich razach: i smieszno – straszno!)

Celebryta Rybiński strzelił takiego bronka, że zmarszczki się ze śmiechu wygładzają; mianowicie, iż Joanna Kluzik-Rostkowska ma szansę zostać Margaret Thatcher, powiedział.

Ale po chwili zmarszczki wróciły na swoje miejsce: uświadomiłem sobie, że celebryta Rybiński chce wplątać Polskę w neokolonialną wojnę z Argentyną i w pacyfikację górników naraz.

I z tego nie ma co się śmiać.

Pół biedy z Argentyną! Już sobie wyobrażam, jak ta sprofesjonalizowana przez ministra Klicha, polska Marynarka Wojenna, płynie na tych swoich kajakach i tratwach do Argentyny …

Nim dopłyną, to macherzy od politmarketingu wymyślą sobie na miejsce Pani Joanny kogoś innego, i nasze matrosy będą musiały zawracać i znów miesiącami pagajować do Gdyni.

Za to z górnikami, to już nie jest śmieszne:

W tej dziedzinie mamy znakomite, polskie wzorce. Ba! Żyją sobie jeszcze wygodnie sprawdzeni fachowcy od pacyfikacji śląskich kopalń 28 lat temu i chętnie by sobie dawne, dobre czasy przypomnieli.

Na całe szczęście, celebryta Rybiński nie przewidział, że nie ma szans, aby Pani Joanna została drugą Margaret Thatcher:

żeby tak się stało, musiałaby biegle znać angielski.

Ale, dla równowagi i na pocieszenie, nie jest też możliwym, żeby Margaret Thatcher stała się drugą Kluzik-Rostkowską.

Żadną, jak to się przed wojną mówiło - miarą.