Czuchnący donos redaktora Semki.

Redaktorowi Semce najwyraźniej robi się na marginesie mejnstrimu, hm, jakby to grzecznie określić – ciasno.

 

I zatęsknił za bardziej wygodnym miejscem w, ujmijmy to tak  -  przedziale klasy biznes.

 

On, człowiek obluzgiwany od prawicowych dziennikarzy, sam w końcu postanowił spróbować, jak to jest kogoś obluzgać.

 

Bo Pan Semka wie doskonale, że nazwanie kogoś prawicowym dziennikarzem, to po czersku znaczy gorzej niż sk...n.

 

Nazwanie Toyaha prawicowym blogerem jest, jak rozumiem, wg Pan Semki , obiektywnym zaklasyfikowaniem?

 

Taki, najbardziej prostacki chwyt, bo nie chcę pisać – flek, jeszcze do niedawna wydawałby się w wykonaniu Pana Semki niemożliwym.

 

Ale teraz się nie wydaje, a jest, i nie niemożliwym, a zastosowanym w praktyce.

 

Jednak dopiero to, co napisał Pan Semka poniżej, daje mu przepustkę przynajmniej do salonowych przedpokojów .

 

Próbując wybronić przed rzetelną OCENĄ pisowskich liberałów (tych samych, którzy to przerżnęli Prezesowi wygraną kampanię, a teraz, zamiast się do błędu przyznać, bo błądzić jest ludzką rzeczą, strzelają zza węgła plasteliną z plastikowych rurek), napisał coś, co go w moich oczach czyni godnym pracy we Wprost-Nova.

 

"Muzealnicy wiedzą swoje. Obawiają się, że nie zostaną im wybaczone zbyt bliskie relacje ze zmarłym prezydentem Lechem Kaczyńskim. Bo dziedzicem tej pamięci ma być w PiS tylko jedna osoba."

 

Tego komentował nie będę, bo to jest tak (...) , że aż, przepraszam - czuchnące.