Postsprawiedliwość.

Mamy już postpolitykę, nie ma się więc co dziwić, że i na postsprawiedliwość,  a postniezawisłość sędziowską w szczególności, czas nastał.

W końcu wiek 21, to nie jakaś, za przeproszeniem, starożytność, gdy rzymskie prawo i sądownictwo obowiązującymi były.

 

Teraz jest po prostu inaczej  i ja, jako człowiek wprawdzie nie najmłodszy, ale nowoczesny, nie tylko to akceptuję, ale nawet popieram.

 

Córka Lecha Wałęsy wygrała właśnie proces z wydawnictwem Arcana, które ośmieliło się podać w książce „Lech Wałęsa. Idea i Historia”, że „w 1970 roku Służba Bezpieczeństwa zarejestrowała, a sześć lat później wyrejestrowała ze swej ewidencji tajnego współpracownika „Bolka”, którym był Lech Wałęsa.”

 

Sąd uznał, że choć dane te „opierają się na opisanych wcześniej przez historyków IPN dokumentach, to skoro w 2000 roku sąd lustracyjny orzekł, że Lech Wałęsa z SB nie współpracował, autor książki napisał - zdaniem sądu - nieprawdę i naruszył dobra osobiste córki byłego prezydenta.

 

A skoro informacje te są nieprawdziwe - muszą zostać usunięte z kolejnych wydań książki.

 

Pani sędzia Ewa Olszewska orzekła, że Wydawnictwo ARCANA, które opublikowało tę książkę, ma przeprosić córkę Wałęsy na całej stronie „Gazety Wyborczej” w ciągu miesiąca po uprawomocnieniu się wyroku, oraz wpłacić 5 tys. zł na rzecz Fundacji "Sprawni Inaczej" w Gdańsku.

 

Od razu zaznaczam, że ja się z tym wyrokiem zgadzam, co ja mówię – jest on dla mnie wyrokiem jedynie słusznym.

Każdy Polak wie, a jak nie wie, to wiedzieć ma, że Lech Wałęsa to Bohater Narodowy.

 

Myślę jednak, ze żaden, nawet postsprawiedliwy sąd nie zaprzeczy, że ten widniejący w zachowanych dokumentach, agent esbecki „Bolek”, to była straszna kanalia i do tego menda?