Outdoor out! Czyli o robieniu ludziom dobrze.

Lubię outdoor. I cenię, jako narzędzie reklamowe. I wkurza mnie bezmyślna nagonka na tę branżę pod pretekstem psucia estetyki polskich miast.

 

Prym w nagonce wiodą urzędnicy i architekci, często ci sami, którzy masakrują nasze miasta swoimi decyzjami i realizacjami, które będą nam obrzydzać Augustów, Bydgoszcz, Częstochowę, (...) ,Warszawę, Zakopane przez (przynajmniej) dziesiątki lat. Przykłady ? Proszę wyjrzeć za okno.

 

W ramach walki z zaśmiecaniem miast reklamami, Ministerstwo Infrastruktury wprowadziło na wniosek wojewody mazowieckiego rozporządzenie, które zabrania wieszania wielkopowierzchniowych reklam, w oknach wielorodzinnych budynków mieszkalnych.

Nawet, jeśli właściciele budynku będą sobie chcieli za pieniądze zarobione na wydzierżawieniu powierzchni reklamowej wyremontować dach, ocieplić ściany czy choćby zmniejszyć wysokość czynszu.

 

Nie wolno i już.

 

Pewnie marudzę, ale pozwolę sobie zwrócić uwagę na fakt, że budynki spółdzielcze i prywatne są zarządzane przez wybrane wolą właścicieli mieszkań i W DEMOKRATYCZNYCH WYBORACH zarządy spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej.

 

To one decydują o wszelkich inwestycjach, również takich, jak siatki reklamowe. Ba, w wielu budynkach takie decyzje podejmują sami mieszkańcy na Walnym Zgromadzeniu!

 

Większość uzna, że chce reklamy – reklama jest, większość uzna, że nie chce - reklamy nie ma. Normalniej być nie może.

 

Obejrzałem na Polsacie rozmowę, przeprowadzoną na ten temat z Władzą, reprezentowaną przez wspomnianego Wojewodę:

 

dziennikarz tyleż przytomnie, co nieelegancko, użył Konstytucji, przypominając, że Konstytucja broni własności prywatnej i tę własność można ograniczyć jedynie Ustawą – a nie żadnym przepisem niższego rzędu, choćby i rozporządzeniem.

 

Władza w odpowiedzi, użyła też mocnego argumentu, demagogii mianowicie, wyznając, że

„Przeważyła wizyta, jaką złożyli jej mieszkańcy budynku przy Rondzie ONZ, podczas której ZACZĘLI PŁAKAĆ” (!)

I dodała, że „prawo do widoku z okna jest prawem niezbywalnym” – aż muszę zajrzeć do Konstytucji, bo najwidoczniej (nomen omen) przeoczyłem.

 

Można to oczywiście spuentować w ten sposób, że Władzę mamy ewidentnie wrażliwą, a z drugiej strony, że Obywatele oglądając telewizję szybko się uczą od Władzy – ujmijmy to tak – nowych i skutecznych technik perswazyjnych.