TVN 24 - Dzień (prawie) na żywo.

Background:

 

Władze piłkarskie zakazały kibicom Legii i Lechii wywieszania transparentów, a Lechię ukarały dodatkowo grzywną w wysokości 5000 złotych.

 

Decyzje te całym sercem popieram: transparent na Lechii z napisem 17 września – 4 rozbiór Polski był ewidentnie nie na temat.

Przecież dużo bardziej a propos byłby napis Lechia górą – Górnik ch...! albo coś w tym stylu.

 

W przypadku transparentu na Legii – Better dead than red, mamy dodatkowo do czynienia z informacją wprowadzającą w błąd:

każdy przecież wie, że lepiej być czerwonym niż martwym, w Rzeczpospolitej w szczególności.

 

Media coverage:

 

Polsat News, 11.15, rozpoczyna się transmisja konferencji prasowej, poświęconej obu tym decyzjom.

Przed kamerą Poseł Kurski w szaliku Lechii Gdańsk i kibice Legii.

Będzie ciekawie.

 

Przełączam na TVN24 (bo przecież Legia, to jest brand ITI), audycja nazywa się Dzień Na Żywo i ....oczom nie wierzę: na TVN 24 poseł Kurski dopiero zaczyna mówić to, co 3 minuty wcześniej mówił na Polsacie.

Sprawdzam jeszcze raz – na Polsacie poseł Kurski już prawie kończy, a na TVN24 – w połowie ledwie. No rzeczywistość równoległa, jak po bimbrze jakimś.

 

Na szczęście, w zakamarkach pamięci, odszukałem podobną sytuację:

w 1982, podczas Mundialu w Hiszpanii, mecze polskiej reprezentacji też były pokazywane z poślizgiem: bo na trybunach polityczni uchodźcy rozwieszali transparenty z różnymi hasłami wprowadzającymi w błąd.

Ale dzięki poślizgowi, nożyczki ciach ciach ciach - i już na miejsce ekstremistów z transparentami - wycinek publiczności z jakiegoś innego pojedynku.

A że mecz kończył się trochę później niż w realu? I co z tego, przecież wtedy nie było Internetu ani komórek z roamingiem i nikt wcześniej się o wyniku nie mógł dowiedzieć.

 

Tym razem było tylko jedno ciach, za to w obu stacjach: pokazano tylko case Lechii - wypowiedzi kibiców Legii – już nie.

Onet, oczywiście, też o drugiej, legijnej, części konferencji nie poinformował.

 

Z tego wszystkiego tak się rozpędziłem w przypominaniu sobie różnych rzeczy, że aż do Wojciecha Młynarskiego dotarłem i taki oto wierszyk pozwolę sobie Państwu zaproponować: