Kampanijka, czyli wszyscy zadowoleni

Te wybory nie były na serio – o raptem 50 etatów, wprawdzie płatnych świetnie i bez podatku, ale co to jest przy ponad półtoramilionowym bezrobociu?

Dlatego i ta kampania na serio też nie była.

Takie tam przetarcie, przed walką na śmierć i życie, czyli „wyborami na Pierwszego”.

 

1. Najpierw o wygranych:

PO wygrała na zupełnym luzie.

Jakby im się chciało chcieć (a nie chciało ewidentnie), to by wygrali znacznie wyżej.

Zrobili minimum tego, co musieli - i tak cały wynik „pociągnął” GUS, pokazując w ostatnich dniach kampanijki wzrost PKB. Przyczyniły się też stocznie, które się sprzedały.

Na odczepnego machnęli spotem, w którym główny rywal zachęcał do głosowania na PO (ten kejs przechodzi do historii ŚWIATOWEJ reklamy politycznej. No mercy).

Ale skoro wygrali - nie ma co marudzić.

 

2. A teraz o „wygranych relatywnie”(to cytat ze spin felczera):

Sposób prowadzenia kampanii przez PiS jest od wewnątrz określany negatywnie.

Według mnie nie do końca słusznie : spin felczerzy znaleźli się w PE w komplecie – a więc wiedzieli, co robią.

Urocza była niekonsekwencja w komunikacji: odejście od „nowej linii”, zapoczątkowanej przez spot z „aniołkami”.

Pisałem, że jedynym rozsądnym wytłumaczeniem takiej wolty jest postawienie na twardy elektorat i na niską frekwencję.

O to pewnie chodziło, ale życie potrafi płatać psikusy: okazało się, że twardy elektorat PO jest...większy niż pisowski.

Guys, albo rybka – albo (...) - zdecydujcie się w końcu.

 

3. Jedna ciekawostka: że można mieć pomysł i przekuć go w sukces, niech świadczy kampania Pana Trzaskowskiego w Warszawie.

Ktoś, kto teoretycznie był bez szans, właśnie pakuje walizki do Brukseli.

 

Czy za 15 miesięcy sztaby się bardziej do roboty przyłożą? Pewnie nie, ale jeśli mają odrobinę instynktu samozachowawczego, to powinny, bo gra będzie o znacznie więcej i znacznie smaczniejszych konfitur.

 

PS. Libertas kopas w d...as. No kto by pomyślał.