Steve McQueen: Król chłodu

Ta fantastyczna piosenka napisana w 1953 roku przez 3 wspaniałych Meksykanów została zabrana do USA przez Deana Martina.

Nagrany przez wszystkie wspaniałe orkiestry, wszystkich wspaniałych śpiewaków z całego świata, album jest dziś sukcesem i zawsze nim będzie.

Cóż za przyjemność spędzać godziny słuchając i oglądając to fantastyczne arcydzieło.

Steve McQueen: Król chłodu

Urodzony jako Terrence Stephen McQueen w Indianie w 1930 roku, dzieciństwo Steve'a McQueena było naznaczone trudnościami. Porzucony przez ojca, przeszedł burzliwe wychowanie, w tym pobyt w szkole poprawczej. Jego buntowniczy duch i determinacja zdefiniowały później jego kultową postać ekranową.

Po odbyciu służby wojskowej McQueen odkrył w sobie pasję do aktorstwa. Jego przełom nastąpił pod koniec lat 50. wraz z serialem telewizyjnym „Wanted: Dead or Alive”. Ta rola sprawiła, że znalazł się w centrum uwagi, pokazując swoją magnetyczną prezencję i surowy urok.

McQueen szybko przeszedł do filmu, umacniając swój status głównego bohatera rolami w takich klasykach jak „Siedmiu wspaniałych”, „Wielka ucieczka” i „Bullitt”. Jego kultowy portret antybohaterów z chłodną powierzchownością i złożonymi wewnętrznymi niepokojami urzekł publiczność na całym świecie. Znany z intensywnego poświęcenia się swojemu rzemiosłu, McQueen często wykonywał własne akrobacje, co dodawało mu uroku jako prawdziwemu bohaterowi akcji.

Jego życie osobiste było równie burzliwe, jak jego postacie na ekranie. Małżeństwa z Neile Adams i Ali MacGraw, a także liczne głośne związki, często trafiały na pierwsze strony gazet. Pomimo osobistych zmagań, McQueen pozostał kasowym hitem.

Niestety, Steve McQueen zmarł na raka w 1980 roku w wieku 50 lat. Jego spuścizna jako „Króla Cool” przetrwała, a jego filmy nadal inspirują i bawią publiczność. Choć nigdy nie zdobył Oscara, jego wpływ na kino jest niezaprzeczalny.

Akcent polski. Rosemary's Baby to amerykański horror psychologiczny z 1968 roku, napisany i wyreżyserowany przez Romana Polańskiego na podstawie powieści Iry Levina z 1967 roku. Mia Farrow wciela się w nim w rolę świeżo upieczonej mężatki mieszkającej na Manhattanie, która zachodzi w ciążę, ale wkrótce zaczyna podejrzewać, że jej sąsiedzi są członkami satanistycznego kultu, który uwodzi ją, aby wykorzystać jej dziecko do swoich rytuałów. W obsadzie drugoplanowej filmu znaleźli się John Cassavetes, Ruth Gordon, Sidney Blackmer, Maurice Evans, Ralph Bellamy, Patsy Kelly, Angela Dorian i Charles Grodin w swoim debiucie fabularnym.

McQueen w tym czasie spotykał się z Mia Farrow, która była zakochana w nim, po uszy.

Stephen zaprosił ich – Romana i Mia – na swoja farmę, gdzie popisywał się jazda swoim Jeepem po wyboistym terenem. Wsiadajcie powiedział, pojeździmy po okolicy.

Jeep wariował, Mia była cala poobijana, Stephen triumfował.

Roman podszedł do Stephena i zapytał, czy może skorzystać z telefonu?

Co się dzieje, zapytał Stephen? A to, przyjacielu, ze nie zamierzam z chamem spędzić dalszego wieczoru. Stephen zaniemówił. Spójrz, chamie co zrobiłeś ze swojej dziewczyny. Jest cala w sińcach, poobijana. Rob te swoje popisy na motorze, ale

nie maltretuj dziewczyny. No cóż, miłość nie ma granic, bo Mia została u Stephena na noc...