Maria Nurowska wspomnienia…

Jeden obłąkany człowiek prowadzi Polskę w przepaści i czyni to rękami takich ludzi jak Andrzej Duda

MYŚLĘ ze smutkiem o córce Dudy, - Kinga Duda - jak na jej życie wpłynie postawa ojca, który, jako prezydent i doktor prawa, łamie zapisy Konstytucji i sankcjonuje swoim podpisem jawne bezprawie. Władze UJ, gdzie studiuje, apelują, aby prezydent nie przykładał ręki do niszczenia państwa, nie odnosi to jednak skutku.

Dziewczyna, o ile mi wiadomo, nie jest obwiniana za jego czyny. Została też doceniona, jako zdolna studentka, otrzymując właśnie wyróżnienie, zagraniczne stypendium.

20 grudnia 2017 roku Andrzej Duda, nie wetując ustaw, które poza Konstytucją i wolą większości narodu, zmieniają ustrój naszego państwa, okazał się zdrajcą ideałów, za które w czasach PRLu ginęli nasi rodacy.

Jeden obłąkany człowiek prowadzi Polskę w przepaści i czyni to rękami takich ludzi jak Andrzej Duda.

Nie tylko historia rozliczy obecnego prezydenta, ale także jego córka. Jeśli jest uczciwym człowiekiem, odwróci się do takiego ojca plecami. Prędzej, czy później...

WSPOMNIENIE

Była popularną pisarką, autorką poczytnych powieści obyczajowych, tłumaczonych również na języki obce. Maria Nurowska urodziła się we wsi Okółek na Suwalszczyźnie. Była wnuczką arystokraty, właściciela pałacu w Homlu i córką legionisty oraz żołnierki Armii Krajowej. W 1974 roku ukończyła filogie polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. W roli autorki debiutowała w tym samym roku na łamach tygodnika „Literatura”. Rok później nakładem wydawnictwa Czytelnik ukazał się jej zbiór opowiadań „Nie strzelać do organisty”. Później wydała m.in. „Po tamtej stronie śmierć” (1977), „Kontredans” (1983), „Innego życia nie będzie” (1987), „Hiszpańskie oczy” (1990), „Listy miłości” (1991), cykl „Panny i wdowy” (1991-1992), „Gry małżeńskie” (1994), „Rosyjski kochanek” (1996), „Tango dla trojga” (1997),

„Miłośnica” (1998), cykl: „Daria”: „Drzwi do piekła”, „Dom na krawędzi” (2012). Była też autorką scenariusza filmu „Panny i wdowy” (1991) Janusza Zaorskiego. Bohaterkami jej powieści były często namiętne kobiety o nieprzeciętnych osobowościach. Jej książki były tłumaczone na kilkanaście języków, m.in. na niemiecki, francuski i czeski. Szczególnie duży sukces odniosły w Niemczech. Maria Nurowska napisała też kilka książek biograficznych: „Mój przyjaciel zdrajca" ( o Ryszardzie Kuklińskim, 2002), „Anders” (2008), „Sergiusz, Czesław, Jadwiga” (o Sergiuszu Piaseckim i Czesławie Miłoszu, 2013) „Bohaterowie są zmęczeni” (o Leonie i Ludwiku Niemczykach, 2016).

https://odeszli.pl/miejsca-pamieci/61fe359be5a2204de22badfb,maria-nurowska