Dyskusja o emeryturach trwa w najlepsze. Referendum a może nie? Wiele głosów pada po obu stronach. Jedni sugerują, że podniesienie wieku emerytalnego podniesie standard życia ludzi, że uratuje system. Wyliczenia średniej prognozowanej długości życia brzmią rzecz jasna przekonująco. Sama znam przykłady pań, które chętnie pracowały po ukończeniu 60-tego roku życia, nie chcące kończyć życia zawodowego. Sama mam wątpliwości co do pomysłów rządu. Rozmowa z panią prof. Leokadią Oręziak (www.polskieradio.pl/7/473/Artykul/539584) przypomniała mi o pewnych faktach. W moim ulubionym „Uważam Rze” znalazłam wywiad z prof. Legutko na temat stanu polskiej edukacji.
(http://niezalezna.pl/uploads/foto/2011/09/legutko1.jpg)
Co łączy emerytury, reformy planowane przez rząd z szkolnictwem? Wiele, zaczynając od kiepskiego stanu. Nasz system emerytalny w którym czy ktoś chce, czy nie chce musi należeć do OFE to zabójcze kuriozum. Ja oczywiście mogę zrozumieć, że osoba chce inwestować swoje składki na giełdzie, w akcje czy na przykład złoto. Ale dlaczego musimy przymusowo oddawać nasze zarobki w ręce „specjalistów”, którzy „lepiej niż my wiedzą co zrobić” ze składkami. A wykonują swoje zadania tak skutecznie, że jak przypomina prof. Oręziak, przyniosły 260 miliardów długu jako zysk. Co więc robi rząd by naprawiać sytuację? Zgodnie z zasadą rabina i kozy zamierza nam fundować jeszcze więcej tego co spowodowało problem i straty. Jeśli wrzucamy pieniądze w czarną dziurę worka bez dna jaki jest najlepszy sposób na poprawienie sytuacji? Jak to, co za głupie pytanie! Wrzucać jeszcze więcej i jeszcze dłużej. Może ktoś wycieńczony tym wrzucaniem.. Dziwnym, a może bynajmniej nie dziwnym lecz całkiem spodziewanym, trafem w „ukochanej” radiostacji zamiast niewygodnych informacji o pożeraczach składek z OFE słyszymy ministra finansów tłumaczącego, że panie po 60tce znajdą pracę bez problemu. Tak, bo skoro program 50+ i aktywizacja zawodowa osób po przekroczeniu półwiecza nie działa, należy założyć, że osoby starsze będą miały jeszcze lepiej. Nielogiczne? Ależ wcale, logiczne ale po mainstreamowmu. I na koniec warto wspomnieć, że tę fatalną reformę zafundował nam niedawny szef PE, Jerzy Buzek, tak chwalony..
Pan Buzek wraz z ekipą nie ograniczył się do zrujnowania systemu emerytalnego. Zabrał się jeszcze za szkolnictwo, wprowadzając szkodliwy twór, zwany gimnazjum. Profesor Legutko bardzo cierpko i prosto z mostu mówił o wypaczeniach do których prowadzą „prawa ucznia” i zamiana systemu 8+4 na 6+3+3. W mojej podstawówce nie wszystko chodziło jak w zegarku, ale pewne rzeczy były nie do pomyślenia. Bez zakładania nauczycielom kosza na głowę, bez symulacji gwałtu, bez zastraszania nauczycieli. Wiadomo było którzy uczniowie sprawiają kłopoty, na kogo należy zwracać szczególną uwagę, kiedy zacząć działać by zapobiec problemów. Gdy uczniowie w krytycznym wieku trafiają do nowej szkoły nikt ich nie zna, zaś źle rozumiane prawa pozwalają na całkowitą bezkarność.
Mam świadomość, że żyjemy coraz dłużej a co za tym idzie dłużej będziemy pobierać emerytury. Im dłużej będziemy pobierać świadczenia tym będą one niższe. Jednym z rozwiązań jest wydłużenie czasu zbierania składek. Ale czy skoro cały system jest, łagodnie mówiąc niekoniecznie najzdrowszy, dłuższy czas pracy pomoże w tak istotny sposób jak pomysłodawcy reform chcą byśmy wierzyli? Jeśli wrzucimy więcej do worka bez dna wcale nie wyciągniemy zeń więcej. Wręcz przeciwnie. Poza tym demografia działa na naszą niekorzyść. Polska się wyludnia i z czasem zabraknie rąk do pracy. Czy likwidowanie przedszkoli, żłobków i wysoki VAT na ubranka dziecięce zachęci młodych ludzi do posiadania dzieci? Czy „umowy śmieciowe”, horrendalne ceny mieszkań i niskie płace w stosunku do cen w sklepach trącą polityką prorodzinną? No proszę.. Rozwalajmy dalej system edukacji, emerytalny i róbmy kolejne cyrki z listami leków refundowanych. A będzie lepiej. Nam wszystkim rzecz jasna.
Inne tematy w dziale Polityka
