Tarnów gospodarzem Dnia Judaizmu!

Tarnów będzie w niedzielę 17 stycznia miejscem centralnych obchodów XIII Dnia Judaizmu.W programie obchodów znalazły się koncerty, wystawy, dyskusja panelowa i wspólna modlitwa.

„To dzień wspólnej modlitwy i poznawania siebie. Zgłębiając Stary Testament i judaizm, poznajemy swoją wiarę. Są rzeczy, które nas łączą i różnią, ale trzeba koncentrować się na tym, co nas zbliża. Mamy wspólnego Boga” – mówi ks. Piotr Łabuda, jeden z organizatorów Dnia Judaizmu.

Samorząd Tarnowa przygotowuje się do niedzielnych uroczystości od dłuższego czasu. Urząd Miasta przygotowuje ponadto bezpłatną gazetę „Wiadomości Tarnowskie”, która przybliży mieszkańcom tematykę żydowską. Obchody Dnia Judaizmu rozpoczną się w Tarnowie w sobotę 16 stycznia projekcją filmu „Cud purymowy” w reżyserii Izabelli Cywińskiej. Mieszkańcy Tarnowa i uczestnicy ogólnopolskich obchodów będą mogli odwiedzić miejscowy kirkut,  Po nabożeństwie, ok. godz. 16.30 zaplanowano dyskusję panelową przedstawicieli katolików i Żydów w Sali Lustrzanej. Wezmą w niej udział m.in. Piotr Kadlčik z warszawskiej gminy żydowskiej, naczelny rabin Polski Michael Schudrich, biskup tarnowski Wiktor Skworc oraz przewodniczący Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem bp Mieczysław Cisło.   W całym Tarnowie czuć już  obecnie intensywną  woń  duchowej obecności  ks. Prof. Michała   Czajkowskiego ,  który  znalazł w Tarnowie  godnych swojego dzieła  kontynuatorów .

 

Auricularia auricula-judae – inaczej ” Ucho żyda ”

Grzyb poszukiwany i uważany za przysmak przez Chińczyków i Japończyków / Hirneola auricula-judae/. Jest to znany i pospolity w Polsce grzyb ukrywający się pod nazwami: ucho bzowe, uszak judaszowe-ucho, ucho judaszowe oraz uszak bzowy. Z języka łacińskiego Auricula- jude“ucho Judasza”i jak podają źródła nazwa ta pochodziod faktu, iż Judasz powiesił się na masywnym krzewie dzikiego bzu czarnego. Owocniki tego grzyba nie posiadają żadnych wyróżniających walorów smakowych lub zapachowych. Są jednak osoby pozyskujące owocniki dla celów kulinarnych, jako dodatek do potraw i sałatek orientalnych.
W Polsce grzyb ten jest dostępny w handlu pod postacią mrożonek i marynat ukrywających się pod nazwą Mun. W restauracjach azjatyckich serwowane są potrawy zawierające w składzie te grzyby.
Azjatycka produkcja tego grzyba oceniana jest na ponad pół miliona ton rocznie.

Ucho bzowe poza zastosowaniami kulinarnymi zaliczane jest do grzybów leczniczych, jak i inne gatunki z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae). Owocniki tego grzyba odgrywały i nadal odgrywają ważną rolę w medycynie Dalekiego Wschodu. Pierwsze, odczytane wzmianki o stosowaniu preparatów z ucha bzowego przy leczeniu hemoroidów pochodzą z Chin, z okresu panowania dynastii Tang, a wiadomości o tych grzybach jeszcze wcześniej, bo z III wieku p.n.e. Lecznicze zastosowanie ucha bzowego znane jest w Europie już od XVII wieku, kiedy to wykonywano z niego okłady w stanach zapalnych oczu i czyrakach na ciele. W wieku XIX podjęto natomiast pierwsze próby wytworzenia maści i kremów leczniczych.
Obecnie preparaty z ucha bzowego używa się jako stymulatorów systemu odpornościowego organizmu. Grzyby te wzmacniają psychikę, wpływają regenerująco, kojąco, odmładzająco i odżywczo oraz wzmacniają naszą cerę i włosy. Wywary i wyciągi pomagają przy leczeniu przeziębień, schorzeń bólowych jamy brzusznej i zębów. Wzmacniają pracę i wydolność serca. Przeciwdziałają stanom nadciśnieniowym oraz kruchości naczyń krwionośnych. Zawierają substancje pochłaniające wolne rodniki. Rozrzedzają krew, uniemożliwiając tym samym tworzeniu się skrzepów prowadzących do zatorów. Jest stosowany przy terapii krwawiących hemoroidów.
Ten gatunek grzyba, należący do rzędu uszakowych ( Auriculariales)już od wielu stuleci uprawiany jest w krajach południowowschodniej Azji. Można go także uprawiaću nas, w bardzo prosty sposób w warunkach domowych. Owocniki tego grzyba rosną powoli (przez kilka tygodni) i ciągle można mieć do dyspozycji świeże. Uprawa może byc prowadzona przez cały rok a więc grzybobranie można urządzać codziennie. W warunkach polskich jest to ważne szczególnie w zimie. Dla rozwoju grzybów odpowiednia jest temperatura 20 stopni a taka panuje w naszych mieszkaniach.
Grzybnię zaszczepia się na kłodach ( polanach, gałęziach) czarnego bzu, pozbawionych kory. W polanach wierci się otwory lub wykonuje głębsze nacięcia piłką. Na każde 15 cm długości polana bzowego robi się zwykle dwa otwory (nacięcia). Im gęściej jest drewno zaszczepione tym szybciej rozwija się grzybnia. Drewno do zaszczepienia powinno być pozyskane po okresie rozwojowym, najlepiej w zimie po opadnięciu liści. Powinno być wilgotne ale nie w takim stopniu jak na wiosnę. Zbyt wilgotne (żywe) drewno długo opiera się grzybowi. Zamiast czarnego bzu można użyć także drewna brzozowego, topolowego, osikowego a nawet olchy czy jesionu, należy się jednak wtedy liczyć z mniejszą produktywnością.
Zaszczepione polana należy włożyć do mocnego worka z polietylenu i zawiązać. Worek należy położyć w ciemnym pomieszczeniu ( piwnicy) w temperaturze ok. 20 stopni. Jeżeli drewno nie było dostatecznie wilgotne można do worka przed zawiązaniem wlać 1 lub 2 dl czystej wody. Polana przerastają grzybnią przez okres 3 do 5 miesięcy. Ten czas zależy od wielu czynników a m.in. gęstości szczepienia, grubości drewna, temperatury itd. Gdy grzybnia przerośnie drewno osiąga stadium dojrzałości i może wytwarzać owocniki. Wtedy polana należy wyjąć z worka i ułożyć w większym naczyniu ( wanience, miednicy, skrzynce na kwiaty) na dno którego należy nalać wody ( 2 – 3 cm licząc od dna naczynia). Naczynie z polanami należy przykryć przezroczystą folią aby wytworzyć środowisko stale wilgotne o niewielkiej wymianie powietrza. Grzyby najlepiej rosną przy mało intensywnym oświetleniu ( ale nie w ciemności). Najbardziej odpowiednie oświetlenie to takie jak podczas pochmurnych dni z opadami deszczu.Stopniowo na powierzchni drewna, nad wodą, zaczynają się pojawiać owocniki grzyba, które rosną powoli ale dorastają czasem do rozmiarów o średnicy 10 do 15 cm. Zbierać należy owocniki wyrośnięte ale młode,takie które na zewnętrznej powierzchni są jeszcze czerwone. Starsze owocniki ciemnieją (czernieją). Wodę należy zmieniać co 2 tygodnie a w lecie co tydzień. Przy wysokich temperaturach można grzyby spryskać czystą wodą; sprzyja to wzrostowi owocników. Po zbiorze owocników klocek należy obrócić tak aby część będąca dotąd nad wodą znalazła się w wodzie.