SPIKEm W RUSKI CZOŁG ! POLSKA ODPWIEDŹ NA RUSKI CZOŁG :)

znalezione w sieci;

Przeciwpancerny pocisk kierowany to zaopatrzony w stabilizatory lotu i napęd rakietowy pocisk wystrzeliwany z wyrzutni. Jego masa waha się od kilku do około pięćdziesięciu kilogramów. Mały ładunek pirotechniczny wyrzuca pocisk z kontenera, a dopiero potem, w bezpiecznej odległości od wyrzutni włącza się silnik marszowy pocisku, po czym wysuwane są stabilizatory i pocisk mknie w kierunku celu. Pocisk może być przenoszony przez piechotę, lekkie bojowe pojazdy kołowe i gąsienicowe oraz przez śmigłowce.

Ppk są bardzo groźną bronią. Są mobilne, precyzyjne (dokładność trafienia sięga w nowszych typach ppk 95%), mają zdolność co najmniej unieszkodliwiania nowoczesnych czołgów podstawowych (MBT, main battle tanks), a w przypadku najnowszych typów pocisków – nawet do ich niszczenia.

Pancerz boczny, tylny czy górny czołgu ma niewielkie szanse przeciwko głowicy kumulacyjnej. Jeśli chodzi o pancerz czołowy, to ppk taki jak na przykład 9M133 Kornet, AGM-114 Hellfire lub Spike-ER są w stanie przebić pancerz praktycznie każdego czołgu, być może z wyjątkiem czołgu Abrams w wersji M1A2 SEP z systemem TUSK, którego pancerz czołowy dochodzić może nawet do 1620 milimetrów przeciwko pociskom HEAT.

Wojna pomiędzy pociskiem kierowanym a pancerzem czołgu trwa nieprzerwanie. W celu zniszczenia coraz grubszych i bardziej wytrzymałych pancerzy zaczęto stosować głowice tandemowe – skuteczne przeciwko pancerzom reaktywnym. Głowica taka zawiera dwa ładunki wybuchowe. W momencie uderzenia w pancerz wybucha mniejsza głowica detonując kostki pancerza reaktywnego, a następnie drugi ładunek uwalnia strumień kumulacyjny, który przebija pancerz właściwy i niszczy wnętrze pojazdu.

SPIKE
Nowoczesny kierowany pocisk przeciwpancerny produkcji izraelskiej. W 2003 roku produkująca go firma Rafael wygrała przetarg na dostarczenie Wojsku Polskiemu w ciągu dziewięciu lat 264 przenośnych wyrzutni i 2675 pocisków. Produkcję Spike’a ulokowano w Polsce, w zakładach MESKO S.A.

Istnieją cztery wersje pocisku Spike:
Spike SR – krótki zasięg, do 1000 metrów
Spike MR – średni zasięg, do 2500 metrów
Spike LR – długi zasięg, do 4000 metrów
Spike R – wydłużony zasięg, do 8000 metrów, zdolny pracować w specjalnym trybie „odpal, obserwuj, koryguj”

Dane taktyczno-techniczne:
masa pocisku: 33 kilogramów (Spike ER)
masa głowicy: ----
zasięg: 400 – 8000 metrów
prędkość pocisku: -----
sterowanie: AFF (aim, fire and forget)
przebijalność: ponad 1000 milimetrów RHA

Przeciwpancerne pociski kierowane są bardzo groźną bronią, zdolną poważnie zagrozić każdej pancernej maszynie na polu walki. Jednak nie ma broni doskonałej – ppk także nie są wolne od wad. Koszt wytworzenia i cena nowoczesnego pocisku są często zaporą nie do przełamania dla wielu armii, których zwyczajnie nie stać na tak kosztowne „zabawki”. Niewiele państw jest w stanie wyposażyć swoje armie w ilość nowoczesnych ppk wystarczającą na tyle, by w wypadku konfliktu, gdzie ATGM są niezbędne, ilość posiadanych pocisków okazała się wystarczająca do prowadzenia dłuższej wojny. Do tego broń typu ATGW jest dość skomplikowana w obsłudze, wymaga wielu godzin szkoleń i wykwalifikowanych operatorów. Same zestawy posiadają dość małą szybkostrzelność, od trzech do czterech pocisków na minutę, co w warunkach bojowych może okazać się niewystarczające. Ponadto ppk są praktycznie bezbronne (zwłaszcza te przenośne, obsługiwane przez dwu-, trzyosobowe zespoły), jeśli zostaną wykryte przez piechotę towarzyszącą czołgom. Podzespoły pocisków kierowanych są wrażliwe na ostrzał i odłamki artyleryjskie oraz bardzo podatne na wszelkie formy walki elektronicznej. Wady te nie wpływają jednakże na skuteczność pocisków, stanowiących prawdziwe zagrożenie dla współczesnych czołgów. Przeciwpancerne pociski kierowane znajdują się wciąż w fazie rozwoju, powstają coraz potężniejsze i bardziej precyzyjne głowice, zdolne uderzać z góry w cienki pancerz (top attack), termobaryczne itp. Ponadto mogą pełnić funkcję nie tylko przeciwpancerną, ich głowice nadają się też do rozbijania bunkrów, niszczenia stanowisk artylerii czy dowodzenia, niszczenia siły żywej. Jednak ich głównym i najważniejszym zadaniem jest i będzie unieszkodliwianie i niszczenie broni pancernej. Ta jednak podlega wciąż ciągłemu rozwojowi, modyfikacjom i ulepszeniom.

Zmagania pancerz kontra pocisk, trwają nieprzerwanie.