Cała polityczna Polska dyskutuje o ostatnich wypowiedziach Palikota, jakby były nie wiem jak ważne - a przecież nie są, kompletnie NIC od nich nie zależy. Zupełnie jakby nie było kryzysu gospodarczego, kryzysu gazowego, kryzysu telewizyjnego, wojny w w strefie Gazy...
W mediach powtarzało się pytanie, czy Tusk powinien wyrzucić Palikota z partii. Jest to smutne, bo oznacza akceptację niedobrej cechy polskiego systemu partyjnego - że ugrupowania poliyczne są prywatnymi folwarkami prezesów/przewodniczących, którzy mogą z niej wyrzucać działaczy wg. własnego uznania (co umożliwia przede wszystkim centralne układanie list wyborczych - warto przypomnieć przy okazji, że PO, kiedy była jeszcze partią liberalną, postulowała wprowadzenie wyborów większościowych i jednomandatowych okręgów wyborczych; gdyby to zrobiono, problem Palikota rozwiązaliby wyborcy).
Tymczasem cóż takiego strasznego powiedział poseł Palikot? krytykując posłankę PiS za atakowanie rzadu za pomocą podawania nieprawdziwych statystyk, ocenił, że się ona "sprostytuowała". Waldemar Kuczyński napisał na ten temat to, co sam chciałem napisać, ale być może celniej, węc zacytuję:
Prostytucja politczna to epitet brutalny, ale używany publicznie w języku polityki na określenie zachowań drastycznie szargajacych to, co powinno być szanowane. I w takich przypadkach jest on celny, wobec mężczyzny i kobiety. W kuluarach mówi się w wprost o poliytycznym ku...stwie. Ci politycy oraz dzienikarze i dzienikarki, którzy świętoszkowato piętnują posła Janusza Palikota, niejeden raz, gotów jestem się założyć, tym określeniem, i to w wersji "hard", się posługiwali i poługują.
Swoją drogą, czy red. Karnowski z "Dziennika", tak zbulwersowany błazeństwami posła PO, protestował, gdy prezes Kaczyński użył tego samego określenia w stosunku do prawników? Czy domagał się ukarania go przez sąd partyjny? Zresztą prezes PiS mówił bardziej obraźliwe rzeczy (bycie po stronie ZOMO jest znacznie gorsze od prostytuowania sie, czy to politycznego, czy "zwykłego").
Dodajmy, że 'prostytuować' - to wg. słownika Kopalińskiego 'bezcześcić, hańbić'. Czy powszechnie uznany fachowiec, który atakując rzad podaje nieprawdziwe dane statystyczne, nie zachowuje się haniebnie? Czy nie hańbi w ten sposób swojego dorobku? Niech każdy to sam oceni. (Oczywiście być może tłumaczenia pani posłanki, ze się pomyliła, mogą być prawdziwe, ale ponieważ ta pani jest fachowcem, można było zakładać, ze wiedziała co mówi.)
Druga głośna wypowiedź nadwornego błazna PO to wpis na jego blogu, w którym "zaptał"ł Jarosława Kaczyńskiego, czy aby nie jest spod tęczowej flagi. To oczywiście mało wyrafinowany dowcip, ale cóż, jakie czasy, takie błazeństwa. Uważam, że co prawda pytania o oririentacje są niezbyt na miejscu, ale uważam tez, że nie powinien to być temat tabu (nb trudno sobie wyobrazić, żeby prezydentem USA został facet niemający żony dzieci, psa i grilla, nie wspominając już o koncie bankowym i czystych butach). A szczególnie nie powinno być tematem tabu zdrowie przydenta, z ewentualną skłonnością do alkoholu włącznie.
Monika Olejnik, wlączając się do nagonki na posła PO, radzi prezesowi Kaczyńskiemu, żeby Palikotowi "dał w mordę". Oczywiście, lanie po pysku jest zdaniem pani redaktor bardziej eleganckie, niż dosadne wypowiedzi. Cóż, kwestia gustu.
Jeżeli chodzi o mój gust, to styl ekspresji Janusza Palikota nie za bardzo mi się podoba. Wymachiwanie "organem" czy przynoszenie do studia wieprzowiny to szczyt złego smaku. Ale czy można karać polityka za brak smaku? Nie podoba mi się kara wymierzona przez zarząd PO, bo jest całkowicie niezasłużona. Jest też przede wszystkim przeciwskuteczna, bo Palikot zwolniony z obowiązku (bardzo pożytecznego) kierowania komisją bedzie miał więcej czasu na blogowanie i organizowanie happeningów, z czego głównym pożytkiem jest - prawdopodobnie - wzrost sprzedaży książek lubelskiego posła.
Inne tematy w dziale Polityka
