„Niechaj inni chwalą cudze”

Znudził mi się już ten stary dwuwiersz:

„Cudze chwalicie, swego nie znacie,
sami nie wiecie, co posiadacie”.

Bo skoro czegoś ‘nie znamy’, to oczywiście ‘nie wiemy, co posiadamy’. A zatem można by ten dwuwiersz z powodzeniem sprowadzić do jednego wiersza – Cudze chwalicie, bo swego nie znacie.

Więc usiadłem i napisałem coś, co wydaje mi się nieco pełniejszym i poważniejszym podejściem do tego problemu.

Niechaj inni chwalą cudze
a my pokochajmy swoje.
Ciesz się z tego, co jest polskie,
Bo to jest na zawsze twoje.

Niechaj inni chwalą cudze
a my uszanujmy swoje.
Strzeż i walcz o to, co polskie,
Bo to jest na zawsze twoje.

Niechaj inni chwalą cudze
A my wychwalajmy swoje.
Szanuj wszystko to, co polskie,
Bo to jest na zawsze twoje.

Niechaj inni chwalą cudze

A my pielęgnujmy swoje.

Oddal wszelkie zło, co obce

A zachowaj dobro swoje.

A nade wszystko pamiętaj
I każdy Polak niech wie –
„Polska Matką naszą,
nie wolno mówić o Matce źle”!

„Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie”

           I przy okazji jeszcze jeden temat. Jeszcze jedno zadanie do rozwiązania. Myślę, że najwyższa już pora, aby zastąpić stare i raczej świeckie, żeby nie powiedzieć pogańskie zawołania-życzenia w rodzaju – Wesołych Świąt, Wesołego Alleluja, czy Wesołego jajka, co też kiedyś słyszałem.

Zaprosiłem grono ponad 100 osób, z mojej e-mailowej listy, aby wysilili się nieco podczas ubiegających już Świąt Bożego Narodzenia, a przed nadchodzącymi szybkim krokiem Świętami Wielkanocy i zaproponowali jakieś bardziej religijne, bardziej chrześcijańskie frazy zamiast tych wymienionych wyżej.

Niestety, wysiłek ten dał dość mizerne wyniki, więc proponuję swój własny pomysł, aby zamiast zawołania – Wesołych Świąt – czy – Wesołego Alleluja – wprowadzić do powszechnego użytku zawołanie

– Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie - .

Święta Bożego Narodzenia, to pamiątka przyjścia na świat naszego Zbawiciela, Króla Wszechświata. Święta Zmartwychwstania Pańskiego, to pamiątka powstania z martwych naszego Zbawiciela, Króla Wszechświata.

A zatem to zawołanie jest odpowiednie w obu tych przypadkach. I nie ma w nim świeckiej wesołości, a zamiast tego jest oddanie się w opiekę, poddanie się władzy Króla Wszechświata, naszego Zbawiciela.

Chryste, bądź nam Królem, bądź nam Wodzem, bądź naszą mocą i wzorem do naśladowania w naszym życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i narodowym.

Niech z właściwego przeżywania tych Świąt spłyną na nas wszystkich łaski potrzebne do odrodzenia Polski i Polaków, do odbudowania Polski na Bożych, a nie na europejsko-unijnych fundamentach.

Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie!