"by ZROWYM być"

Kiedy zebrałem już materiał do mojego e-booka o zdrowiu i medycynie, nagle doszedłem do wniosku, że to, co zebrałem, to koszmar, to może wpędzić czytelnika w nową chorobę. Więc zacząłem szukać czegoś, żeby do tego nie dopuścić.

Jest taka stara, mądra i piękna piosenka, „Młodym być i więcej nic”, którą śpiewał przed laty, Mieczysław Fogg, a także Jerzy Połomski. Więc wpadłem kiedyś na pomysł, aby nieco zmodyfikować słowa tej piosenki. Mam nadzieję, że nikt mi za to głowy nie urwie. Po prostu, wydaje mi się, że zdrowie jest nieco ważniejsze niż młodość. A może równie ważne, jak młodość?

Z tej śpiewki zaczerpnąłem też tytuł do mojego e-booka – „by ZDROWYM być”. I zachęcam, aby przy czytaniu o współczesnej medycynie nucić sobie tę pogodną melodię.

 

Dopókiśmy zdrowi na ciele i duszy,

Nie wiemy jak cenić ten skarb.

Dopiero, gdy włosy się srebrem przyprószy,

Widzimy, co skarb ten był wart.

Żałujemy tych dni, A po nocach się śni

Jedna prawda, a prawda ta brzmi:

 

Że srebro i złoto,

To nic, chodzi o to,

by ZDROWYM być, i więcej nic.

Nie rozgłos, nie sława,

Nie stroje, zabawa,

Lecz ZDROWYM być, i więcej nic!

A jeszcze do tego

Mieć kogoś bliskiego

I kochać go, i więcej nic,

Najbiedniejszym być,

Najskromniejszym być,

Ale mieć przed sobą świat,

Zakochanym być

I kochanym być

I żyć sto dwadzieścia lat.

 

Choć młodość jest często i smutna i trudna,

To nic, nie narzekaj na los!

Po latach zrozumiesz, że młodość jest cudna,

Pomimo swych zmartwień i trosk.

Więc korzystaj z tych lat,

Dzień i noc o tym myśl,

Lecz pamiętaj, pamiętaj od dziś:

 

Że srebro i złoto,

To nic, chodzi o to,

by ZDROWYM być, i więcej nic.

Nie rozgłos, nie sława,

Nie stroje, zabawa,

Lecz ZDROWYM być, i więcej nic!

A jeszcze do tego

Mieć kogoś bliskiego

I kochać go, i więcej nic,

Najbiedniejszym być,

Najskromniejszym być,

Ale mieć przed sobą świat,

Zakochanym być

I kochanym być

I żyć sto dwadzieścia lat.

 

Właściwie już cała piosenka skończona,

Lecz jeszcze powtórzę ją raz.

Spytacie: „A po co?”, bo chcę, aby ona

Została i żyła wśród nas,

Żeby każdy ją znał, i powtarzał od dziś

I rozumiał zawartą w niej myśl:

 

Że srebro i złoto,

To nic, chodzi o to,

by ZDROWYM być, i więcej nic.

Nie rozgłos, nie sława,

Nie stroje, zabawa,

Lecz ZDROWYM być, i więcej nic!

A jeszcze do tego

Mieć kogoś bliskiego

I kochać go, i więcej nic,

Najbiedniejszym być,

Najskromniejszym być,

Ale mieć przed sobą świat,

Zakochanym być

I kochanym być

I mieć sto dwadzieścia lat.