Ostatni polski AS - nie żyje!!

Bolesław Gładych.

Urodził się 17 maja 1918 roku w Warszawie. Po ukończeniu szkoły elementarnej rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie, gdzie zdał maturę ósmego maja 1937 roku. 21 września wstąpił jako ochotnik do wojska. Po zdaniu egzaminów do Szkoły Podchorążych Lotnictwa, rozpoczął kurs podchorążych rezerwy w 77. Pułku Piechoty. Drugiego stycznia rozpoczął naukę w SPL w Dęblinie. 12 września awansował do stopnia kaprala podchorążego. Pierwszego kwietnia został plutonowym. Zakwalifikowany, drugiego lipca 1939 roku, na Kurs Wyższego Pilotażu przebywał do pierwszego września w Ułężu. Z dniem pierwszego września na podstawie rozkazu dowódcy lotnictwa awansowano Gładycha do stopnia podporucznika. Wraz z całą szkołą ewakuował się dziewiątego września, kierując się w stronę Rumunii. 17 września, o godzinie 18.30 przekroczył granicę rumuńską, na rozkaz dowódcy lotnictwa, za pośrednictwem pułkownika Stachonia.
Od 22 do 27 września przebywał Gładych w obozie w Tulcei/Frecatei. Dziewiątego października podjął próbę ucieczki z obozu, zakończoną niepowodzeniem. Do 20 października zmuszony był przebywać w obozie Turun – Severin. Piątego listopada wypłynął z Balcicu, na statku „Patrix” . 13 listopada dotarł do bazy Lyon-Bron.
Po przeszkoleniu został wcielony do dywizjonu 1/145, gdzie latał w II eskadrze dowodzonej przez Juliusza Freya. Po kapitulacji Francji wraz z całym dywizjonem ewakuował się, najprawdopodobniej na pokładzie transportowca "Alderpool".
Na Wyspy Brytyjskie przybył Gładych 22 czerwca 1940 roku, gdzie otrzymał numer ewidencyjny P.1392. Przeszkolenie przeszedł w 57 OTU. Służbę rozpoczął 21 kwietnia 1941 roku, przydziałem do 303. dywizjonu. 23 czerwca 1941 podczas operacji Circus 19 stoczył P/O Gładych ((Spit. II, P8338) )dwie indywidualne walki o 13:15 nad obszarem St. Omer z trzema a następnie sześcioma Messerschmittami Me-109. Pilot zgłosił zestrzelenie jednego Me 109 na pewno, a drugiego prawdopodobnie. Tego samego dnia, ale o godzinie 20.30 w trakcie operacji Circus 20, nad obaszarem Desvres z ugrupowaniem npla liczącym 22 Messerschmitty Me-109E i F, zniszczył dwa Me 109, lecąc na Spitfirze o numerze seryjnym P8330. 24 października podczas Sweepu, o godzinie 15:10 pomiędzy Gravelines a Cap-Gris-Nez z ugrupowaniem npla liczącym 8 samolotów Messerschmitt Me-109F i Focke Wulf FW-190, zestrzelił Gładych pierwszego FW 190 dla dywizjonu 303. Pierwszego lutego rozpoczął, w ramach odpoczynku, pracę jako "inteligent". Pierwszego czerwca powrócił do służby w powietrzu. 5 czerwca 1942 w ramach Circusa 188B, zestrzelił kolejnego FW 190, pilotując maszynę o numerze A0198. Walka całego dywizjonu odbyła się na 10 mil na północny-zachód od La Havre. 25 czerwca 1942 wystartował na przechwycenie Ju 88 wraz z F/O Sobieckim o 5:50. na wschód od Grimsby, Polacy przechwycili wrogi samolot i zestrzelili. Po weryfikacji Dowództwo Grupy zatwierdziło jedynie jako uszkodzenie samolotu wroga. Trzeciego lipca 1942 roku przeszedł do 302. dywizjonu myśliwskiego. 16 września oddelegowano go do 5 FJF. Do dywizjonu powrócił czwartego grudnia. Zgłosił swoją kandydaturę do tworzonego zespołu myśliwców, którzy mieli wyjechać do Afryki. Po weryfikacji został wpisany na listę, o czym świadczy pismo gen. Iżyckiego do Air Ministry z dnia 10 lutego 1943 roku, do wyjazdu Gładycha jednak nie doszło. W swoim sprawozdaniu ppłk Rolski stwierdza, że jeden z pilotów nie nadawał się ze względów zdrowotnych, natomiast drugi zginął. Wobec tego należy wnioskować, że ominęła Gładycha przygoda afrykańska, ponieważ jego stan zdrowia był nieodpowiedni. Pierwszego marca awansował do stopnia F/Lt. 17 maja 1943 roku objął dowództwo eskadry. 10 czerwca, biorąc udział w operacji Ramrod 86, polegającej na osłonie pięciu Mitchelli zgłosił Gładych (AR377) zestrzelenie FW 190. Ósmego września 302. dywizjon wykonywał operację Ramrod S.41. W trakcie spotkania z Niemcami w okolicy Lille, Gładych (EE683) zestrzelił jednego Me 109 na pewno i jednego FW 190 prawdopodobnie. Pierwszego września awansował do stopnia kapitana. 10 stycznia 1944 roku oddano Gładycha do dyspozycji DPIG w Blackpool. Ponoć powodem odsunięcia od latania bojowego, była omyłkowa próba zestrzelenia samolotu, którym leciał Churchill. Na początku 1944 roku Francis Gabreski, zaproponował polskim pilotom by dołączyli do 56 Grupy myśliwskiej, latającej na P-47D Thunderbolt. Gładych skorzystał z propozycji i drugiego lutego rozpoczął służbę w 61 dywizjonie. 21 lutego zestrzelił dwa Me 109. Ósmego marca zestrzelił kolejnego myśliwca. 27 marca kolejny Me 109, zniszczony w w rejonie St.Angars. Szóstego i siódmego czerwca kolejne dwa niemieckie samoloty, zostały zgłoszone przez Gładycha zwanego przez Amerykanów "Zemke's Wolfpack" i "Mike Killer". Kolejne zwycięstwa odniósł piątego lipca, 12 sierpnia, a 21 września, zestrzelił dwa samoloty.
25 sierpnia oddany pozostał ponownie do dyspozycji dowództwa w Blackpool, co jak widać po zwycięstwach w kolejnych miesiącach, nie przeszkodziło mu wrócić do amerykańskiej jednostki. 29 października ponownie wrócił do Blackpool. Następnie przeszedł do lotnictwa USA na stałe.
Po wojnie wyemigrował do USA, gdzie podjął naukę i został licencjonowanym psychoterapeutą. Mieszkał w Seattle wraz ze swoją żoną Elizabeth.

Zmarł 12 lipca 2011 roku.