Stasiu i co się Dziwisz?

Hierarchia kościelna w Polsce brzydko się chwyta, bo tonie. Po Poznaniu, Kaliszu, Gdańsku mamy teraz Kraków i publikacje listów kompromitujących Stanisława Dziwisza i generalnie krakowską kurię.

Po nerwowych ruchach kolejnych przedstawicieli duchowieństwa widać, że ich strategia „na Głódzia” się nie uda. Pomysł bardzo prosty: kościelne “Leśne Dziadki” myślały że dociągną do wieku emerytalnego i będą mieć święty spokój. Czyli właśnie jak (emerytowany) abp gen L. S. Głódź - upychanie wszystkiego pod dywan, tuszowanie czego się da i odejście w ostatnim możliwym momencie,ale równocześnie ogarnianie sobie dworku w zacisznym miejscu na miękkie lądowanie i „byle się do ołtarza doczłapać”.

Z czego to wynika? Problemem jest mentalność powiatowych chłopków-roztropków, którzy maksymalnie to mogą odpust wiejski poprowadzić i wozy strażackie w remizie poświęcić, a nie liderów kościelnych którzy muszą zmierzyć im się z wyzwaniami nowoczesności.Czyli zachowaj stołek i nic nie rób publicznie, a prywatnie korzystaj z przywilejów jakie daje stanowisko. Może się to sprawdza na poziomie jakiegoś starostwa powiatowego, ale na poziomie najważniejszych kurii w Polsce już nie bardzo.

Wnioski są bardzo smutne: 

1. Generalnie polska ekipa kościelnych „leśnych dziadków” i kościelne środowisko JP2 jest cienkie jak skórka na kaszance i nawet nie udają że są zainteresowani przewodzeniu Kościołowi w trudnych czasach. 

2. Dzisiejsze zamiatanie kwestii pedofilii pod dywan, tak jak bronienie się rękami i nogami środowiska kościelnego przed lustracją świadczy o tym że jest tam całkiem sporo średnio utalentowanych i moralnie wątpliwych cwaniaków w rolach księży, którzy wsiedli jakiś czas temu do wagonika JP2 i na jego plecach się wozili długo i awansowali dzięki temu mocno ponad stan. Warto by wiedzieć w których skandalach obyczajowych były czynne długie ręce SBecji.

3. Skandal Dziwisza z ojcem Tadeuszem Zalewskim czyli systemowe i celowe przemilczenie pedofili w Krakowie potwierdza tylko że lawendowa mafia ma się dobrze, a ekipa związana z JP2 ma sporo za uszami.

4. Boli tylko że JP2 takich ludzi promował i to też jest kamyczek do ogródka, żeby trochę bardziej krytycznie podejść nie do samej osoby św Jana Pawła II i jego encyklik, ale do jego świeckiej polityki personalnej i organizacyjnej.

Zatem Kościół sam nie wie jak poradzić sobie z grzechem i zaniedbaniami w swoich szeregach, więc temat walki z LGBT spadł im „z nieba”. Bo można dzięki temu odwrócić uwagę od realnych problemów. Pytanie czy ta taktyka ma jakikolwiek sens? Ale to już nie jest problem brzuchowieństwa, które chce „tylko do ołtarza się doczołgać i na emeryturkę”.