W ostatnim WiŻ jest artykuł o torfowiskach. Torfowisko żywe ma zdolność akumulacji węgla pięciokrotnie szybciej niż las o tej samej powierzchni. "W większości innych ekosystemów, gdy rośliny obumierają i ulegają rozkładowi, węgiel z ich tkanek wraca do atmosfery. Ale na torfowiskach przesyconych wodą brak tlenu bardzo spowalnia gnicie". W innym miejscu jest to wyjaśnione dokładniej: "Torfowce [mech torfowy] zakwaszają środowisko. Fenole w ścianach komórkowych chronią roślinne resztki przed gniciem". Tempo akumulacji węgla przez mokradło jest wyraźnie szybsze niż tempo emisji. W lasach ta różnica jest wielokrotnie mniejsza.
Aby torfowisko działało, jako wychwytywacz CO2 z atmosfery, musi być żywe - musi być mokradłem. Torfowiska wysuszone stają się emitentem CO2. "Z przesuszonych zniszczonych torfowisk trafia rocznie do atmosfery (...) 4% całkowitej globalnej emisji antropogenicznej.
Torfowiska mają też inne zalety, np. chronią przed powodziami, gdyż torfowiec chłonie wodę jak gąbka. Niestety, na przesuszonych torfowiskach torfowiec mnie chce rosnąć. Torf przekształca się w mursz, który chłonie wodę o wiele słabiej niż torf.
Torf niestety jest na razie niezastąpionym surowcem do produkcji ogrodniczej, jednak "w skali świata wciąż najważniejszym odbiorcą torfu pozostaje energetyka" mimo, że torf daje niewiele energii, jego spalanie zatruwa Ziemię tak samo jak spalanie węgla. Na razie torf jest surowcem nieodnawialnym, jak węgiel czy ropa, ale to się może zmienić. Wiele krajów zaczęło uprawiać torfowiska (torfowce) na niewielką skalę.
Dodam od siebie skojarzenie z innym artykułem (o agroekologii), który opisałem jakiś czas temu w jednej z notek. Ogrodnictwo agroekologiczne nie musi konsumować torfu ani nawozów. Z tamtego artykułu wynika, że uprawy agroekologiczne się rozwijają. Wystarczy więc przestać palić torfem i przejść na metody agroekologii, a można powstrzymać degradację torfowisk, a nawet zacząć je rekultywować.
Inne tematy w dziale Gospodarka
