Ostatnimi miesiącami radni różnych miast w Polsce odkryli przepisy porządkowe jako narzędzie ograniczania wolności słowa. Przy okazji mieszają wypowiedzi z przemocą. Radni w Krakowie pod koniec 2020 dali uchwałę zakazującą eksponowania drastycznych treści na obszarze Krakowa. A radni Warszawy tydzień temu dali uchwałę zakazującą poruszania się po Warszawie pojazdami oklejonymi treściami obraźliwymi, ośmieszającymi czy poniżającymi.
Uchwała krakowska była skierowana przeciw banerom obrazującym pozostałości płodów z aborcji. Natomiast uchwała warszawska przeciw furgonetkom z treściami homofobicznymi i antyaborcyjnymi. Uchwałę krakowską już unieważnił wojewoda. Ten sam los spotka uchwałę warszawską.
Uchwała krakowska zakazuje prezentowania drastycznych treści:
UCHWAŁA NR XLVIII/1298/20 RADY MIASTA KRAKOWA z dnia 18 listopada 2020 r. w sprawie przepisów porządkowych związanych z eksponowaniem drastycznych treści na obszarze Krakowa
Celem uchwały jak informuje pierwszy akapit jej uzasadnienia jest ograniczenie wypowiedzi antyaborcjonistów:
Ale zakaz prezentacji treści drastycznych jest mieczem obosiecznym. Z drastycznych treści korzystają wszystkie strony podziałów ideologicznych. Ekolodzy prezentują oskórkowane trupy lisów i norek. Antyaborcjoności pozostałości płodów.
Co ważniejsze drastyczne obrazy mogą unaoczniać drastyczną prawdę. Na przykład ofiary zapomnianych wojen, czy chorób ignorowanych przez społeczeństwo. W przekazie publicznym przedstawia się osoby umierające na choroby jak AIDS czy COVID. Ale też stosy nagich trupów z niemieckich obozów koncentracyjnych drugiej wojny światowej lub współcześniejszych wojen.
Radni Warszawy dali uchwałę, w której zakazali poruszania się po Warszawie pojazdami oklejonymi treściami obraźliwymi, ośmieszającymi czy poniżającymi:
\
Radni warszawscy chcieli zakazać wypowiedzi homofobów i antyaborcjonistów:
Przy okazji zakazali poruszania się po Warszawie furgonetek z hasłami w stylu „***** tych czy tamtych”. I tak naprawdę jakichkolwiek wypowiedzi. To co dla jednego będzie komentarzem społecznym lub satyrą dla innego będzie obraźliwe. Radni chcą by strażnik miejski itp. decydowali o tym co nam wolno mówić. Dali strażnikowi obowiązek i władzę oceniania prawdziwości treści.
Przesuwanie walk ideologicznej z konkurencji idei na konkurencję w lepszym wykorzystaniu przymusu władzy źle się skończy dla naszej wolności. Jedni będą zakazywać promocji homoseksualizmu. Drudzy zakazywać treści antyaborcyjnych. Coraz mniej nam będzie wolno powiedzieć. Państwo coraz częściej będzie wkraczać, gdy jakaś grupa przekona władzę, że dane słowa są na tyle brzydkie, że uzasadniają przemoc państwa.
By im przeciwdziałać potrzebujemy trzymać i w razie potrzeby odnawiać jasną granicę, gdzie państwo wkracza ze środkami przymusu. I granicą tą jest przemoc. Dopóki mówię to mogę mówić co chcę. Dopiero gdy sięgnę po przemoc przeciw przemocy pojawia się przemoc państwa.
W latach 1989-91 pracował z profesorem Sachsem. Absolwent Harvardu. Od 1995 zajmuje się doradztwem gospodarczym - pomaga zarządom i właścicielom spółek w podejmowaniu strategicznych decyzji. W tym czasie brał udział w ponad pięćdziesięciu transakcjach kupna i sprzedaży spółek, z czego około dwudziestu doszło do skutku na łączną sumę ponad 1 miliarda euro. Ekspert Instytut Sobieskiego oraz Warsaw Enterprise Institute. Autor koncepcji wprowadzenia do polskiego porządku prawnego Publicznego Wysłuchania. Pomiędzy rokiem 2011-2013 prezes Forum Obywatelskiego Rozwoju, gdzie 10-krotnie zwiększył liczbę współpracowników oraz po raz pierwszy w historii FOR doprowadził do wzrostu środków pozyskiwanych od darczyńców. Opublikował raport szacujący dług publiczny Polski na powyżej 200% PKB, książkę pt. „Podstawy Analizy Finansów Firm” wydaną nakładem Stowarzyszenia Księgowych w Polsce oraz kilkadziesiąt raportów i artykułów o ekonomii politycznej reform. Członek zespołu ministra sprawiedliwości ds. nowelizacji prawa upadłościowego. Strażak w Ochotniczej Straży Pożarnej.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
