Jest grupa polityków, która kwestionuje obowiązujący porządek prawny. I co ciekawe - wchodzi w nie swoje buty, czyli podejmuje się osądzania w sprawach, do których jej członkowie nie mają kompetencji.
Polskie prawodawstwo bazuje na wielu normach prawa rzymskiego, a jedną z takich norm jest wskazanie - komu przysługuje prawo do tworzenia nowych przepisów.
Utworzenie "nowego" przepisu obwarowane jest szeregiem warunków, które należy spełnić. Przede wszystkim musi to być organ uprawniony do utworzenia prawa. Jedynym organem uprawnionym do wydania aktu prawnego, jest sejm.
Sejm może wydawać normy z inicjatywy własnej, ale też nie ma przeszkód, by określone osoby złożyły wniosek w sprawie wydania nowej normy.
W tym miejscu zaczyna się wiele nieporozumień, bowiem czym innym jest złożenie wniosku, a czym innym jest przyjęcie uchwały o wydaniu aktu prawnego.
Jedynie SEJM może wydać akt stanowiący normę prawną.
https://wydarzenia.interia.pl/kraj/news-echa-nietypowej-uchwaly-pkw-mamy-teraz-dwa-scenariusze,nId,7883417#parametr=temat_wiecej
Niestety, norma przyjęta przez sejm i wydana zgodnie z przewidzianą procedurą, jest obowiązująca wszystkich i bez wyjątku. Nawet w sytuacji, gdy ktoś z taką normą nie zgadza się - musi uwzględnić jej rygory. I to nazywa się przymusem prawnym realizowanym przez administrację państwową.
Nawet, jeżeli sam prezes rm ma inne zdanie w tej sprawie - jest obowiązany stosować się do trybu określonego prawem.
Czym innym jest kontrola prawa. Kontrola prawa i kontrola przestrzegania norm prawnych to już zadania sądownictwa.
Sądy to taka sama władza, jak sejm czy rząd, ale o kompetencjach określonych Konstytucją i ustawami.
I tak - najwyższym organem władzy w państwie jest sejm. Sejm może składać się z jednej izby, może mieć dwie izby. Ale zawsze będzie to organ kompetentny do nakładania praw oraz obowiązków na społeczeństwo. Bez zgody sejmu nie można nikomu nakładać żadnych obowiązków ani przywilejów. Do sejmu należy wydawanie aktów prawnych w randze prawa państwowego.
Najwyższym w państwie organem administracji państwowej jest rząd. Rząd składa się z ministrów, których pracę koordynuje prezes rady ministrów. Prezes rady ministrów jest odpowiedzialny za administrację państwem w granicach umocowania nadanego przez sejm. Oznacza to, że może on podejmować decyzje jedynie w zakresie określonym normami prawnymi i nie może ich przekraczać. Nie ma też kompetencji do oceny pracy sejmu.
Jeżeli prezes rady ministrów nie jest w stanie zarządzać sprawami państwa w granicach norm określonych ustawami, może wnioskować o ich zmianę lub złożyć dymisję.
Ważnym w państwie organem władzy jest również władza sądownicza. Sądy zajmują się dokonaniem oceny zgodności przyjmowanych norm prawnych z aktami wyższego rzędu, sądy rozpatrują sprawy sporne między urzędami państwowymi, rozpatrują także sprawy sporne między obywatelami oraz obywatelami i urzędami administracji państwowej.
Sądy nie posiadają kompetencji do interpretacji prawa. Oceniają tylko podjęte przez strony działania pod kątem ich zgodności z normami prawnymi. Obowiązuje zasada, że wszelkie wątpliwości należy rozpatrywać pod kątem intencji Ustawodawcy (sejmu) w chwili wydania aktu prawnego.
W tej sytuacji ocena - czy osoba piastująca określone funkcje jest prawidłowo umocowana - jest niezasadna. O powierzeniu obowiązków kandydatowi na stanowisko decyduje organ uprawniony do takiego umocowania. W przypadku sędziów - nominację na sędziego dokonuje Prezydent państwa na zasadach określonych odrębnymi przepisami. Nie ma możliwości kwestionowania statusu sędziego, jeżeli uzyskał on nominację z rąk prezydenta państwa i złożył stosowną przysięgę.
Inne tematy w dziale Polityka
