Opada powyborczy kurz

Opadł już powyborczy kurz, więc i ja mogę dorzucić swoje trzy grosze, lecz może bardziej o przyczynach niż skutkach, takiego a nie innego wyboru. A wydaje się być oczywiste, że wygrywa ten, kto lepiej odczyta potrzeby społeczeństwa, opracuje odpowiedni program i następnie go realizuje. Tylko czy zawsze tak było? Nie! Społeczeństwo jest naiwne i leniwe. Wierzy mediom, wierzy w sondaże a najczęściej to nawet nie zna nazwisk kandydatów z listy Komitetu Wyborczego któremu sympatyzuje. Ślepo wierzy, że tak zwana "jedynka" na liście wyborczej, to najlepszy kandydat, bo z pewnością zaufany prezesa. Społeczeństwo nie bierze pod uwagę, że zaufanie prezesa można zdobyć podstępem. Wierzy, że jakiś przypadkowy celebryta czy sportowiec będą dobrymi politykami. Jednak wyniki ostatnich wyborów świadczą o tym, że coś się zadziało. Społeczeństwo, powoli ale zaczyna myśleć samodzielnie. I. Kończy się czas pustych obietnic wyborczych. Kończy się czas budowania kapitału politycznego, na wręcz obsesyjnym obrażaniu przeciwników. Kończy się czas, za przeproszeniem, sr*nia we własne gniazdo. Kończy się czas "widzisz źdźbło w oku przeciwnika, nie widzisz belki w swoim". Tylko czy przegrani wyborów do Parlamentu Europejskiego potrafią wyciągnąć wnioski z własnych błędów? Czy zmienią strategię ,a jeśli tak to na jaką? już słyszy się w pewnych kręgach, że będą stosować politykę miłości i tolerancji wobec swoich przeciwników politycznych. Jednak, jeżeli ktoś przez wiele lat zionął nienawiścią to czy nagle potrafi pokochać znienawidzonych? Gdyby tak się zadziało, to Polska by na tym bardzo skorzystała. Wyobraźmy sobie, że opozycja nie wchodzi do frakcji zdominowanej przez sąsiadów. Nie donosi na Polskę, lecz współpracuje z polskim rządem, by uzyskać jak najwięcej stanowisk w instytucjach unijnych, by wynegocjować jak największe dotacje dla Polski oraz broni stanowiska polskiego rządu w sytuacji zagrożenia ze strony instytucji unijnych. Ale czy to jest możliwe? poczekamy, zobaczymy.