W czasie kampanii wyborczej jednym z problemów był problem dzietnosci polskiego społeczeństwa. Z doświadczenia innych krajów wynika wprost, że obserwowane zmniejszenie dzietności rodzin skutkuje się starzeniem społeczeństwa i zmniejszaniem się liczby jego populacji.
Tradycyjnie każde małżeństwo powinno mieć co najmniej trójkę dzieci - dwoje za rodziców zakładających rodzinę i jedno "za tych, co nie mogą"... Wtedy istniałaby możliwość chociaż zachowania stanu liczbności społeczeństwa. Jednak z różnych powodów większość rodzin poprzestaje tylko na jednym dziecku i wobec przyjęcia tego modelu za standard - liczba obywateli w państwie w naturalny sposób zmniejsza się.
Na pytanie - jak przeciwdziałać temu trendowi - jedną z propozycji była zachęta ze strony państwa na zwiększenie dzietności - jako wsparcie finansowe już nie pracownika, ale rodziny. Na podstawie analiz wyliczono, że kwota wsparcia rodziny dla każdego dziecka kwotą 500 złotych miesięcznie będzie znaczącym wsparciem. Wiele osób z opozycji podnosi tutaj larum, że mówiono o 500 zł na każde dziecko... Ja nie przypominam sobie, by to dotyczyło każdego dziecka w każdej rodzinie i mówiono, że ma to być promowanie dzietności a nie ekwiwalent - dla mnie było oczywistym, że chodzi o rodziny wielodzietne, które liczą co najmniej dwoje dzieci, a nie jedno.
Zresztą, i w moim przekonaniu "wypłacanie" ze stony państwa kwoty 500 zł już na pierwsze dziecko nie mobilizuje. Rodzice cieszą się nim i dopiero świadomość wsparcia przy drugim dziecku byłaby tym argumentem za podjęciem decyzji w trudnym czasie, kiedy wiele osób pozostaje bez pracy rozumianej jako stabilna sytuacja materialna.
Ogólnie - około 40% polskiego społeczeństwa faktycznie nie posada zatrudnienia mimo, że jest to grupa w wieku produkcyjnym. Obawiam się, że w wieku 25-35 lat, zwłaszcza wśród mężczyzn po studiach, ten procent bezrobocia sięga nawet i do 60% populacji.
Ci ludzie imają się różnych zajęć płatnych, jeżeli tylko potrafią je wykonać. Często pracują za granicą przez kilka miesięcy zamieniając się z kolegą lub innym członkiem rodziny i tak jeden etat za granicą daje utrzymanie dwóm do czterech rodzin w Polsce.
W tym stanie rzeczy propozycja wsparcia z budżetu państwa każdej rodziny kwotą 500 zł (przy trzecim dziecku jest to już tysiąc złotych) miesięcznie jest bardzo znaczącym dofinansowaniem - bo niemała grupa osób uzyskuje wynagrodzenie rzędu 1500-2500 zł i to nie każdego miesiąca. Zdarza się, że jest to praca w wymiarze mniejszym, niż cały etat.
Często osoby pracujące fizycznie posiadają wynagrodzenie sezonowe przy pracy 10-12 godzin dziennie.
Propozycja Pawła Kukiza dotycząca wprowadzenia ulg podatkowych może i jest korzystna, ale jak ulgą z podatku zapłacić za pieczywo i margarynę w sklepie, kiedy do wypłaty jest jeszcze dziesięć, bądź więcej dni...[1]
Uważam, że propozycja Prawa i Sprawiedliwości, właściwie propozycja rządowa, jest najbardziej skutecznym wsparciem dla wielu rodzin - bo te pieniądze będą co miesiąc.
Przy trójce dzieci często jedno z rodziców pozostaje w domu bez wynagrodzenia. W tej sytuacji tysiąc złotych to prawie pensja jednego z rodziców - w moim przekonaniu bardzo często będzie to ogromna kwota w domowym budżecie.
Jeżeli partiom opozycyjnym ta propozycja nie odpowiada - to niech skupią się na odbudowie polskiego przemysłu - który przecież ktoś zlikwidował... Zakłady przemysłu terenowego, zakłady chemii gospodarczej, zakłady przetwórstwa owocowo-warzywnego ... już nie mówiąc o zakładach przemysłowych zatrudniajacych po 20-30 tysięcy pracowników...
Odbudujmy potencjał produkcyjny Polski, wtedy nie będzie potrzebne już żadne wspieranie biedaków - bo oni sami sobie poradzą.
[1] http://fakty.interia.pl/news-kukiz-15-ma-kontrpropozycje-do-rodziny-500-plus,nId,2143861
Prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa jest pochodną właściwych relacji społeczno-gospodarczych w państwie
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
