Do miejsc, leżących blisko granicy, które trzeba odwiedzić należy na pewno Kosów Poleski (obecnie Kosava). Wszyscy odwiedzający trafiają do kościoła, miejsca gdzie był ochrzczony Tadeusz Kościuszko. Poniżej krótka historia tej świątyni.
1 sierpnia 1520 roku Wojewoda Trocki, Jerzy, syn Grzegorza za przyzwoleniem swej żony, ufundował w Kosowie kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy i Najświętszej Maryi Panny. Fundator zabezpieczył kościół dobrami w postaci ziemi uprawnej i łąk, wchodzących w skład swych dóbr w Kraskowczyźnie, Pusłowszczyźnie, Maciejowszczyźnie i Niewiarowszczyźnie. Jednocześnie były wnoszone opłaty z tytułu dziesięciny z jego rezydencji i Kosowa oraz z dochodów z młynów i karczm.
Pierwszym rektorem kościoła został Jakub de Gradicze.
W czasie reformacji kościół był wykorzystywany na zbór kalwiński. Po wygaśnięciu reformacji, w 1554 roku, kościół ponownie stał się kościołem rzymskokatolickim.
W 1602 r. kolejnym właścicielem dóbr stał się Lew Sapieha, Hetman Wielki WKL. Aktem z 20 czerwca 1626 roku poszerzył on poprzednią fundację o pola Łopienowszсzyzny, Starożowszczyzny i Chodorek.
Obecnie znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła cudowny obraz Matki Boskiej Łaskawej (z 1620 roku) został ufundowany przez Leona Kazimierza Sapiehę. Został on podarowany Sapiesze przez posła papieskiego de Torres, jako „tarcza dla wszelakich natarczywości”. Sapieha wyposażył kościół także w unikalną chrzcielnicę według wzoru krakowskiego.
12 lutego 1746 roku w kościele Kosowskim ochrzczony został Tadeusz Kościuszko, urodzony 4 lutego 1746 roku w niedalekim majątku Mereczowszczyzna. Ceremonii dokonał przeor zakonu dominikanów z pobliskiego Hoszczewa Ojciec Rajmund Korsak. Księga metrykalna z zapisem chrztu z tego roku (pod poz.479) znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie pod poz.23625/MH.
W 1872 roku kościół spalił się w czasie wielkiego pożaru miasta. W 1877 roku, na miejscu zniszczonego kościoła, wzniesiono, wysiłkiem parafian, w tym głównie właściciela Mereczowszczyzny Wandalina Pusłowskiego, budynek murowany w stylu neogotyckim.
W1888 roku zawieszono odlany w Węgrowie dzwon, zakupiony z ofiar parafian, ze szczególnym staraniem Anieli i Alberta Bajkiewiczów oraz Józefa Biesielskiego.
W 1937 roku rozbudowano organy, istniejące do dnia dzisiejszego.
W okresie ZSRS Kościół był nieprzerwanie czynny.
Posługę kapłańską w kościele pełnili między innymi Księża:
Jakub de Gradicze, Wojciech Chranowski, Gabriel Jurgielewski, Dominik Kawiecki, Adam Kutz, Stanislaw Narbutt, Fieliks Drozdowski, Albin Rojsza, Michał Michniak, Izydor Borys, od 1996 roku ks. Dariusz Błaszczyk, a obecnie ks. Proboszcz Adam Stroczyński.
Na skraju miasteczka znajduje się zabytkowy cmentarz, na którym w 1859 roku wzniesiono, na grobie ks. Adama Dmochowskiego, kaplicę cmentarną. Przy budowie, do wzniesienia ścian zewnętrznych, użyto średniowiecznych kamieni nagrobnych.
W 1928 roku ufundowano pomnik poświęcony Powstańcom 1863-64 r.
Kościół jest zazwyczaj otwarty. Panie, które się nim opiekują zawsze mile przyjmują gości, opowiadają o kościele. Jeżeli przez przypadek byście trafili na drzwi zamknięte trzeba zadzwonić na podany na drzwiach numer lub podejść do domu obok i poprosić o otwarcie.
Jestem inżynierem, ale inne pasje to historia, głównie Polski oraz wojskowości. Od wielu lat podróżuję po Białorusi. To nie tylko spotkania z nowym krajem, ale również z naszą historią. Mam nadzieję, że publikowane w blogu informacje pomogą w podróżowaniu po terytorium naszego sąsiada i dawnych naszych Kresach.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura