Gorzów Wlkp i znikające kanary.

Dziennikarz Gazety Lubuskiej Jarosław Miłkowski w wydaniu z czwartku zeszłego tygodnia, tj.03 lutego 2022 pisze we wstępniaku, że nie widział kontrolerów w komunikacji miejskiej już dawno i że dopiero jak napisał o tym, nomen omen pojawiła się ta kontrola tak, żeby ją widział. Szkoda, że nie jeździł tramwajami linii nr 1. Tam kontrola była w dzień i wieczorem w datach 11,17,18,23,24 lutego tego roku.
Tak, jak lubuski dziennikarz, mam wiele zastrzeżeń do sposobów przeprowadzania kontroli biletów w gorzowskim MZK.
Dawniej zatrudniano kontrolerów na umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Było ich czterech, albo pięciu w tym jedna kobieta, którą niektórzy nazywali Małą Mi ze względu na niski wzrost, korpulentność, rude, krótkie włosy i grube okulary w kształcie oczu kota. Kiedyś kontrolerzy wchodząc do autobusu lub tramwaju po ruszeniu pojazdu z przystanku podchodzili do kierowcy, nakazywali zablokowanie kasowników i uwijali się z kontrolą w ciągu dojazdu do następnego przystanku. Pojawiali się dwoma dwójkami od rana do późnego wieczora na początku miesiąca , koło 10-tego i koło 30-tego dnia miesiąca. Mieli zarobki prowizyjne od liczby złapanych gapowiczów. Wpadali też do autobusów w czasie powrotu młodzieży ze szkół.
Później okazało się, że dwóch z tych kontrolerów przy kontroli wybranych, wcześniej wskazanych lub im znanych osób, nagrywa rozmowy i wizerunek takiej osoby nie mającej biletu, na własny telefon komórkowy (kamerkę z dyktafonem) w czasie podawania danych osobowych do wypisania mandatu. Do dzisiaj jest mi trudno logicznie wytłumaczyć potrzebę u tych kontrolerów utrwalania danych osobowych elektronicznie osób nie mających biletów, które też przecież zapisywali na blankietach mandatów. Chyba, że dane te mogły posłużyć do popełnienia wykroczenia lub przestępstwa internetowego na szkodę karanych mandatem gapowiczów.
Obecnie tych kontrolerów w zespole kontrolerskim gorzowskiego MZK już nie ma. W 2020 roku Gorzów Wlkp. zatrudnił kontrolerów z Poznania. Mieli przypięte do ubioru widoczne identyfikatory, posiadali czytniki cyfrowe do skanowania biletów, a informacja o ich uprawnieniach do kontroli była przyklejona w każdym autobusie, a potem tramwajach linii nr 1. Kontroler wchodził i przeprowadzał kontrolę biletów nie dotykając biletu pasażera, często bez informacji do kierowcy o zablokowaniu kasowników. Pasażerom i mnie osobiście podobał się profesjonalizm i spokój kontrolerów z Poznania. A komunikacją miejską jeżdżę bardzo często, bo to najszybszy środek transportu, gdy na ulicach miast pojawiają się korki.
W 2021 wcześniej wymienionych kontrolerów w gorzowskiej komunikacji miejskiej nie było widać praktycznie w ogóle, a pod koniec roku pojawiła się Mała Mi z żółtym blankietem w rękach, okularach na sznureczku na szyi, nie pokazująca pasażerom w czasie kontroli ani numeru służbowego, ani daty ważności blankietu upoważniającego do kontroli. Blankiet ten, w porównaniu do identyfikatorów i cyfrowych, ręcznych czytników kontrolerów z Poznania cofa ją do kontrolerskiego średniowiecza. Wchodzi Mała Mi do pojazdu z blankietem trzymanym w dłoni, zakrywającej tekst i pieczątki, puszcza bez mandatu niektórych pasażerów, nie sprawdza, czy pijani pasażerowie mają bilety na przejazd komunikacją. Ta nierówność traktowania pasażerów była między grudniem 2021 roku a lutym 2022r rażąco widoczna.
Do tramwaju linii nr 1 przed przystankiem przy Zakładzie Energetycznym około godz. 19.00 wsiada zwykle kontroler o wzroście ok.1,8m w czarnej czapce, wiek około 45 lat. Nie kontroluje jednak wszystkich osób w tramwaju, tylko po przejeździe kilku przystanków, gdy tramwaj pustoszeje kontroluje tylko kobiety, albo tylko młodzież, resztę pasażerów pomijając. Mała Mi natomiast na przełomie ostatnich miesięcy pognębiała niektórych pasażerów wielokrotnym żądaniem okazania biletu z każdej jego strony, a jeśli nie zobaczyła w tym czasie całego numeru z kasownika, żądała ponowienia okazania biletu. Gdyby przy słabym wzroku kontrolerka zaopatrzona była w czytnik cyfrowy, to po sczytaniu biletu pasażera miałaby nie tylko informację o tym, czy bilet jest ważny, ale także czy bilet jest oryginalny. Zdarza się bowiem, że pasażerowie wywabiają wcześniejszy nadruk z kasowników na biletach i ponownie je kasują, albo kasują je na jednym kursie z jednej strony, a na kolejnym kursie z drugiej strony. Czytnik po kontakcie z nadrukiem na bilecie i po zbadaniu jego termoczułości wskazuje od razu jego parametry. Miasto Gorzów Wlkp. powinno rozważyć zaopatrzenie kontrolerów w identyfikatory i czytniki oraz dokonanie naboru nowych kontrolerów lub wyboru firmy, która będzie przeprowadzała kontrole biletów sprawnie i fachowo nie cofając kontroli w czasy zamierzchłego PRLu. Ten sam rak toczy służbę kontrolerską w Zielonej Górze.

Jeśli mamy już czasy cyfrowe to kontrolerzy biletów w MZK w Gorzowie Wlkp i Zielonej Górze powinni podążać za duchem czasów. Jeśli w Poznaniu można mieć komkarty na przejazdy sieciowe komunikacją miejską, powinno się je też wprowadzić do komunikacji na ścianie Zachodniej Polski. Polska jest cyfrowa, niekoniecznie jednak na prowincji. Co na to włodarze miast wymienionych w artykule (Zielonej Góry i Gorzowa Wlkp.) ? Co o tym sądzą zarządzający MZK w obu miastach?

Zastanawia mnie jedna rzecz, jeden z młodych kontrolerów MZK w Gorzowie Wlkp., który obecnie jest motorniczym tramwaju linii nr 1 w Gorzowie Wlkp. jest podobny do zdjęcia wzmiankowanego w programie 997 podejrzanego o zabicie dwóch kolegów na imprezie na Pomorzu. Na zdjęciu wydrukowanym też w tygodniku łódzkim "Angora", w artykule Pana Fajbusiewicza młody mężczyzna jest szczupły, a były kontroler, a obecnie motorniczy jest bardziej otyły, nie mniej jednak układ twarzoczaszki obu panów jest bardzo podobny i wiek motorniczego zgadzałby się z wiekiem poszukiwanego sprawcy. Może któryś z policjantów badających sprawę porównałby motorniczego do poszukiwanego sprawcy?