Notka pani Janiny Jankowskiej ("Kataryna i jej goście") wywołała u licznych komentatorów reakcje emocjonalne. U sporej części fanów Prawa i Sprawiedliwości nawet agresywne... A wszystko przez Katarynę (PJN znowu gra dla PO)!
"Ocieplaczy wizerunku", którzy odeszli z PIS i utworzyli PJN krytykowałem od zawsze:) Jednak zarzuty jakie teraz pojawiają się wobec nich są przesadne.
"Drodzy przyjaciele, prawicowcy. Naparzajcie z PiS-em odszczepieńców z PJN" -napisała sarkastycznie Janina Jankowska.
A ja mam postulat przeciwny. Nie naparzajcie PJN, bo inne ugrupowania nadają się do tego znacznie lepiej od wielbionych przez Was do niedawna "Ocieplaczy"!
Odrzucając szlachetne wzburzenie ("zdrajcy! zdrajcy!") z czasem na pewno dojdziecie do wniosku, że to właśnie z "Ocieplaczami" Waszej Partii będzie najłatwiej dogadać się w sprawie przyszłej koalicji... W razie potrzeby wrócę do tego tematu.
"PJN znowu gra dla PO"? Nie sądzę. "Ocieplacze" mają swoje problemy. PJN ciągle gra dla PJN! Podobnie jak PiS gra dla PiS. A PO gra... W tej ostatniej sprawie chyba nikogo nie trzeba przekonywać.
Podgrzewanie "antyocieplaczowych" emocji w elektoracie PiS nie prowadzi do niczego dobrego. Część co bardziej podatnych na wpływy fanów PiS może w końcu uznać, że PJN to najgorsze z polskich ugrupowań i każdy (nawet sensowny!) postulat "Ocieplaczy" odrzucać... Dlaczego takie reakcje u szlachetnie rozemocjonowanych ludzi są możliwe?
Bo ci wspaniali, szlachetni i zaangażowani ludzie dobrej woli, w znakomitej większości są... totalistami.
Wychwalaja lub ganią polityków w sposób totalny.
"Swoich" polityków wychwalają za wszystko, za co powinni, i za wszystko, za co nie powinni. "Nie-swoich" ganią za wszystko, za co powinni, i za wszystko, za co nie powinni. Nie dopuszczają do siebie myśli, że "nasi" mogą popełnić jakikolwiek błąd. Niemożliwe wydaje im się aby "nie-nasi" mogli zrobić cokolwiek sensownego.
Przy takim nastawieniu trudno o jakąkolwiek wymianę argumentów w dyskusjach. Stanowiska każdej ze stron są niezmienne. "Nasze krowy zawsze dobre, ich krowy zawsze złe...". W efekcie tej sytuacji krowy (politycy) nie muszą się starać. Wiedzą, że ich gospodarze (elektorat) nie będą od nich niczego wymagali.
Jeśli ktokolwiek zwróci uwagę opiekunom bydląt, że sami sobie szkodzą przez takie wyrozumiałe... "róbta co chceta" wobec własnego stada, to... wtedy obrażają się i krowy i hodowcy :)
Zupełnie jak w mojej bajce "o krowach i zakochanych hodowcach".
Fanatyczni wielbiciele krów od lat nie żałowali pieniędzy na utrzymanie swych ulubionych zwierzaków.
Każdego dnia wyprowadzali krowy na pastwisko i zamiast przykuć je łańcuchem do wybranego fragmentu łąki puszczali wolno i mówili:
- Krówki! Krówki nasze kochane! Króweczki! Kochamy Was! Jesteście takie piękne, takie mądre jesteście i takie dobre... Kochamy Was! Chcemy, żebyście czuły się szczęśliwe. Wiemy jak Wam jest przykro, gdy słyszycie te wszystkie głupie głosy, ze trzeba Was pilnować, bo bez troskliwej opieki zawsze wleziecie w szkodę... Nie przejmujcie się tym najśliczniejsze Krówki nasze! Nie myślcie o tym! My wiemy, że jeżeli nawet czasem poza trawą skubniecie też troche kończynki, owsa, żyta, pszenicy, jęczmienia... no nieważne... jeśli skubniecie trochę czegokolwiek, to będzie to jedynie dowód faktu, że skubnąć musiałyście i skubnęłyście dla naszego a nie wlasnego dobra! My Wam wierzymi Krówki nasze śliczne! Dlatego pachnące nasze Krasule... róbta co chceta!
Kiedy tylko wielbiciele znikali z zasięgu krowiego wzroku, krowy zaraz rzucaly się w stronę okolicznych pól. Buszowały w zbożu, tratowały koniczynę, rozrzucały kopce z burakami... wreszcie obżarte i zmęczone całodziennymi trudami padały na łąkę w oczekiwaniu na powrót wielbicieli.
Wielbiciele z zachwytem w oczach oceniali rozmiary zniszczeń, szczodrze płacili rachunki za wszystkie straty, po czym z radością brali na plecy uwielbiane rogate stowrzenia, aby zanieść je do wyłożonej perskimi dywanami obory...
Następnego dnia wyprowadzali krowy na pastwisko i zamiast przykuć je łańcuchem do wybranego fragmentu łąki puszczali wolno i mówili:
- Krówki! Krówki nasze kochane! Króweczki! Kochamy Was! Jesteście takie piękne, takie mądre jesteście i takie dobre... Kochamy Was! Chcemy, żebyście czuły się szczęśliwe. Wiemy jak Wam jest przykro, gdy słyszycie te wszystkie głupie głosy, ze trzeba Was pilnować, bo bez troskliwej opieki zawsze wleziecie w szkodę... Nie przejmujcie się tym najśliczniejsze Krówki nasze! Nie myślcie o tym! My wiemy, że jeżeli nawet czasem poza trawą skubniecie też troche kończynki, owsa, żyta, pszenicy, jęczmienia... no nieważne... jeśli skubniecie trochę czegokolwiek, to będzie to jedynie dowód faktu, że skubnąć musiałyście i skubnęłyście dla naszego a nie wlasnego dobra! My Wam wierzymi Krówki nasze śliczne! Dlatego pachnące nasze Krasule... róbta co chceta!
Kiedy tylko wielbiciele znikali z zasięgu krowiego wzroku, krowy zaraz rzucaly się w stronę okolicznych pól. Buszowały w zbożu, tratowały koniczynę, rozrzucały kopce z burakami... wreszcie obżarte i zmęczone całodziennymi trudami padały na łąkę w oczekiwaniu na powrót wielbicieli.
Wielbiciele z zachwytem w oczach oceniali rozmiary zniszczeń, szczodrze płacili rachunki za wszystkie straty, po czym z radością brali na plecy uwielbiane rogate stowrzenia, aby zanieść je do wyłożonej perskimi dywanami obory...
Następnego dnia wyprowadzali krowy na pastwisko i zamiast przykuć je łańcuchem do wybranego fragmentu łąki puszczali wolno i...
Ciąg dalszy dobrze znany.
Aktualna liczba uczestników Moherowej Defilady zarejestrowanych na Facebooku: 119
