ten płacz

moi bliscy

przeprowadzili się do mnie po śmierci

z filiżankami

nadpalonymi książkami

obrazami których nie widać

oni mówią

tak tak

wędruj ścieżkami

naszymi nieistniejącymi

a tam kilka kadrów

dziecko w ogrodzie

zielony groszek piasek

mało pamięci

bo spalił się zniknął

ruch dłoni na pożegnanie

bo teraz można zapłakać

przez sen ale to nie jest ten płacz

to nie rozpacz

tylko układanie sukienki w prostokąt

żeby nie było chaosu