dzieci

co kwitnie i owocuje

nie jest dane na zawsze

chociaż szczęście było

solennie obiecane

od pierwszej komunii

sukni białej

po głośny płacz

z tej perspektywy drzewa

są nieskończenie daleko

w obcym lesie w nieznanym ogrodzie

przenikają się nasiona i korzenie

staję na palcach próbuję dotknąć

ale jest za ciemno