wiersz dla tych którzy pisali piękne dedykacje

przekopując półki zakurzone od książek

znajduję imiona i piórko na wadze

naprzeciw serca

nie ma znaczenia co lżejsze

tych minionych tych żywych

i tych których pamiętam

spotykam tak samo blisko

odczytuję słowa

czasami dla mnie choć mnie tamtej nie ma

karteczki pisane odręcznie erraty

undergroundy z paryskich biletów

wariackie papiery i zdjęcia

co dusze z nich uleciały

i błądzą po przerażonych śmietnikach zakątkach

trzeba te półki zatrzasnąć zapomnieć

nie straszyć

przypadkowych przechodniów