Dlaczego "Żyd" piszemy zawsze wielką literą a "katolik" małą

Zgodnie z zasadami języka polskiego nazwy członków narodów zapisujemy wielką literą, małą zaś – wyznawców religii. W przypadku Żydów takiego rozróżnienia nie da się przeprowadzić. Podstawową prawdę o tym, że każdy wyznawca judaizmu jest członkiem narodu żydowskiego, przypomniał w Polsce m.in. prof. Stanisław Krajewski w książce Nasza żydowskość. W związku z tym Żydów jako wyznawców judaizmu zawsze powinniśmy zapisywać wielką literą. Innego zdania byli autorzy Słownika Języka Polskiego wydanego przez PWN, którzy niefortunnie użyli słowa „Żyd” akurat jako ilustracji reguły, według której wyznawców religii zapisujemy małą literą. Dlaczego autorzy słownika zrobili błąd?

Judaizm nierozerwalnie łączy się z narodem żydowskim. Można być Żydem niereligijnym, ale nie istnieje wyznawca judaizmu, który nie jest członkiem narodu żydowskiego – a zatem nigdy nie dochodzi do takiej sytuacji, w której moglibyśmy użyć zapisu małą literą. Innymi słowy nie da się wyodrębnić grupy „żydów” spośród „Żydów”.

Bardzo często zapis małą literą pojawia się, gdy mowa o konwersji (przejściu) na judaizm. Zapomina się, że gdy ktoś staje się wyznawcą judaizmu, automatycznie zostaje członkiem narodu żydowskiego ze wszystkimi tego konsekwencjami (łącznie z możliwością emigracji do Izraela). Używanie małej litery wskazuje w najlepszym wypadku na niewiedzę, w gorszym zaś razie może być odczytywane jako próba redukowania tożsamości żydowskiej tak, aby pasowała do odpowiednich reguł gramatycznych. W przypadku opisu osób przechodzących na judaizm taki zabieg można odczytać jako nieuznawanie konwertyty za Żyda – przypomnijmy, że jest to niezgodne z halachą (prawem żydowskim).

Nie istnieją zatem takie okoliczności, w których można by się odnieść tylko do religijnego aspektu żydowskości, pomijając jej wymiar narodowy. Dlatego też trudno o przykład takiej sytuacji językowej, w której forma zapisu słowa Żyd małą literą miałaby logiczne uzasadnienie.

https://chidusz.com/dlaczego-zyd-piszemy-zawsze-wielka-litera/

To znaczy, że gdy @adomatik wypominał mi, że piszę "żyd" małej litery, zarzucając antysemityzm, nie miał racji. Słowo "żyd" piszemy małą literą, chyba że chcemy popełnić błąd ortograficzny. Po tym poznajemy żydów i nieuków, że piszą "żyd" wielką literą. Swoją drogą ci z PWN mogli znaleźć inny przykład, po co jątrzyć?! Jeszcze pracują??

Z ubolewaniem informuję o zawieszenie działalności wydawniczej tego jakże potrzebnego dla edukacji Polaków wydawnictwa, zagłodzonego przez PiSowskich siepaczy.

Departament Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych (MSWiA) po kilku latach pomniejszania dotacji dla „Chiduszu", ostatecznie odmówił finansowania naszego czasopisma. Z kolei Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nigdy nie przyznało nam dotacji w programie Czasopisma. Decyzje urzędników doprowadziły do zawieszenia działalności „Chiduszu".

Nie dał na "Chidusz", może dlatego, że po prostu jakaś inna opcja żydowska, bo Polin dostaje regularnie

Inne ważne rozróżnienie do przyswojenia dla Polaków":
„Dla Polaków śmierć to była kwestia biologiczna, naturalna, śmierć jak śmierć. Dla Żydów to była tragedia, dramatyczne doświadczenie, metafizyka”.

Profesor Barbara Engelking, ex żona Michała Boniego, TW "Znak". Ta Pani akurat nie ma prawa narzekać na finansowanie z pieniędzy polskich podatników (właściwa opcja?).

Tymczasem....  To koniec widowiska “Orzeł i Krzyż”. Spektakl "Orzeł i Krzyż" przedstawiające historię Polski organizowane przez Centrum Kultury Park Dzieje ma za sobą rekordowy sezon. W 10 wieczorów spektakl odbywający się w podpoznańskiej Murowanej Goślinie odwiedziło blisko 20 tysięcy widzów. Dodatkowo 24 września CK Park Dzieje za widowisko otrzymało nagrodę na najważniejsze Wydarzenie Historyczne Roku. Jak się okazuje, organizatorom towarzyszyły raczej łzy smutku niż te radości, ponieważ kilka dni wcześniej 19 września Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wypowiedziało stowarzyszeniu Dzieje umowę o współprowadzenie Centrum Kultury.

https://gloswielkopolski.pl/to-koniec-spektakularnego-widowiska-w-murowanej-goslinie-ministerstwo-nie-da-pieniedzy-na-orzel-i-krzyz-decyzja-jest-kuriozalna/ar/c1p2-26832711

Inne ciekawe artykuły w "Chiduszu", pierwszy z brzegu:

QUEEROWY STAN WYJĄTKOWY

Prawdziwa historia miłego, żydowskiego chłopca, który wstępuje do Kościoła Scjentologii i odchodzi z niego po dwunastu latach, aby stać się tą uroczą kobietą, którą jest teraz

W ostatniej części swoich wspomnień Kate Bornstein opowiada o wydawaniu spadku po swojej zmarłej mamie na buty dla koleżanek, o tym, jak film o blondynkach uratował jej życie i o próbach odzyskania córki. Zresztą przejmującym listem do córki kończy się ta fascynująca powieść

https://chidusz.com/kate-bornstein-queerowy-stan-wyjatkowy/

Za: Historia Fotografią Pisana
@Jan34733995

Jak to mawiali starożytni Rzymianie - Dura lex, sed lex!

Księga Rodzaju, 15, 18 - 21. "Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z  Abramem, mówiąc: Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat, wraz z Kenitami, Kenizytami, Kadmonitami, Chetytami, Peryzzytami, Refaitami, Amorytami, Kananejczykami, Girgaszytami i Jebusytami." Przełóżmy to na czasy obecne: Chodzi o dzisiejsze ziemie Izraela, Zachodni Brzeg Jordanu, Strefa Gazy,  Jordanię, Liban, dużą część Syrii, Iraku, Kuwejtu, Arabii Saudyjskiej, Egiptu i Turcji.

Czy aktualnie mamy właśnie przyjemność przyglądać się egzekucji tych jakże uzasadnionych praw do obiecanej ziemi? Jeśli Pan Bóg obiecał, to jakże z tym polemizować.