"Na prawo most, na lewo most..."

"a dołem g ... płynie".

Cóż tę piosenkę zasłyszałem przy odbiorze wnuczek z przedszkola.

Znaczy sprawa przeniknęła głęboko w tkankę społeczną.

A przy okazji dwie refleksje i uwagi tematyczne. Otóż po różnych konsultacjach opinii związanych z problematyką oczyszczalni ścieków padło stwierdzenie, że zbudowanie zastępczego kolektora to duże osiągnięcie - nawet nie z racji technicznych, a organizacyjnych. Zwłaszcza "zdobycie" pomp, które mogły przepompować ten rodzaj cieczy zawierającej sporo elementów "gabarytowych". 

Dostępność takich pomp - wymaga wcześniejszego zamówienia. Nie produkuje się ich "na skład".

Drugie, że zgrano parametry techniczne umożliwiające prawidłową pracę.

Z kolei uwaga na temat spalarni  osadów. 

Otóż syn, kończąc studia na PW , w ramach zapoznawania się z tą technologią, zwiedzał oczyszczalnię - było to w trakcie wstępnego uruchamiania spalarni. Już wtedy istniało przekonanie, że nie będzie to dobra praca, gdyż osady były zbyt uwodnione; konieczne było ich wstępne osuszanie z czym były problemy.

Obecnie, po moim stwierdzeniu, że już prawie rok od awarii i sprawa nie została załatwiona, padła uwaga, że to innowacyjne rozwiązanie, a w takich wypadkach rok to minimalny czas na usunięcie problemu. Wynika to z procedur. Najpierw dochodzi się , kto jest winien - wykonawca, czy błąd obsługi. Później - kto ma pokryć koszta likwidacji awarii. No i jest problem znalezienia prawidłowego rozwiązania - zwłaszcza, gdy założenia projektowe nie uwzględniły wszystkich warunków procesu.

Tak więc, w tej sprawie, nie ma co zbytnio winić władz Warszawy. Owszem, można byłoby to znacznie przyspieszyć przy odrzuceniu procedur i skoncentrowaniu się na usunięciu problemu, ale to wymagałoby decyzji osoby widzącej istniejące zagrożenie i zdolnej do działania.