System emerytalny

W ferworze zmagań z Sądami, Timmermansem i inną EU-hołotą mentalną tudzież rocznicowymi uroczystościami związanymi z Powstaniem Warszawskim, pomijana jest inna sfera wymagająca dogłębnych reform. System Emerytalny.

Można spodziewać się zapaści dotychczasowego systemu - to kwestia kilku lat. System jest rozbudowany, znaczna część świadczeń , zwłaszcza "zasłużonych" nie ma racjonalnego uzasadnienia w obecnej sytuacji.

Jak to zmienić, aby zapewnić choćby minimalną ochronę ludzi starszych - przynajmniej do czasu ukształtowania się nowych, może mniej roszczeniowych relacji społecznych?

W tu zaprezentowanej sugestii zmiany chcę wyraźnie oddzielić sposób rozdzielania świadczeń od podziału "koszyka posiadanych dóbr".

To pierwsze - wymaga szczegółowych dyskusji związanych rolą społeczna beneficjentów systemu emerytalnego.

Jest jednak jeszcze drugi element - w zasadzie całkowicie pomijany w dyskusjach - czyli wielkość środków jakie dane społeczeństwo może przeznaczyć na "środowisko poprodukcyjne" bez szkody dla rozwoju, a niekiedy nawet ważące o dalszym istnieniu wspólnoty.

Obecnie zakłada się, że "prawa nabyte do świadczeń emerytalnych" mają odniesienie nawet nie w pieniądzu, co sile nabywczej jaką ma emerytura w dniu przejścia "w stan spoczynku".

Tymczasem sytuacja materialna - wielkość PKB, nie jest stała i zależy w dużej mierze od sytuacji geopolitycznej. Także brak następców, czyli młodego pokolenia, skutkuje ilością środków, które mogą być skierowane na wsparcie seniorów.

Z punktu widzenia społecznego wydaje się celowym dokonać podziału przeznaczenia dochodów na wsparcie osób starszych, oraz na wsparcie społeczne młodego pokolenia, co zapewni ciągłość przekazywanych świadczeń.

Np. obecne 500+ jest świadczeniem celowym pozwalającym zachować ciągłość pokoleń. Ale przecież taką samą rolę pełni system edukacyjny, czy świadczeń medycznych dostępnych dla dzieci i młodzieży.

Relacja między świadczeniami emerytalnymi i związanymi z wychowaniem młodego pokolenia (jako grupa wydatków), pozwoli na właściwą politykę demograficzną.

Sugestią jest, że kwestię relacji miedzy tymi "koszykami" powinien określać organ ku temu uprawniony (obecnie Sejm).

I dopiero po ustaleniu wielkości "koszyka" - powinna być ustalana wysokość świadczeń.

Jak widać - jest to propozycja zupełnie rewolucyjna względem dotychczasowego systemu. Sądzę, że może mieć wielu przeciwników. Ma jednak istotną zaletę - może zapobiec rozpadowi obecnego systemu z trudno wyobrażalnymi skutkami społecznymi.