Rozpoczynamy rok, w którym mija 150-ta rocznica wybuchu Powstania Styczniowego, kolejnego zbrojnego zrywu Sarmatów, którego celem była niepodległość Państwa Polskiego. Administracja rządowa nie wyraziła zainteresowania tą rocznicą. Raczej to nie dziwi, skoro przedstawiciele PO, podobnie jak postkomuniści, wykazują niesłychaną energię raczej w kolejnych aktach „przepraszania za Naród Polski” za grzechy popełnione a zwłaszcza za niepopełnione. Podobnie media „mętnego nurtu” , jak za komuny, kolejny raz obłudnie usiłują Powstanie Styczniowe przedstawić jako szaleńczy, nieprzemyślany, samobójczy krok niedojrzałego, nierealistycznego narodu.
Bo przecież „można było rozwijać polskość w ramach imperium rosyjskiego”. No zupełnie jak dzisiaj. Właśnie mamy okazję doświadczać , jak wygląda „rozwijanie polskości” w ramach imperium brukselskiego ,powiązanego gorącymi więzami przyjaźni z imperium rosyjskim.
Zatem przypomnijmy trochę faktów. Dzisiaj : Prolog czyli w jakich okolicznościach politycznych nasi Przodkowie podejmowali tę brzemienną w skutkach decyzję.
Co się działo w latach poprzedzających wybuch powstania w Europie i nie tylko. Otóż w latach poprzedzających styczeń 1863 miały miejsce następujące fakty:
1.W roku 1856 r. Rosja przegrała na własnym terytorium wojnę z Imperium Osmańskim i jego sprzymierzeńcami: Wielką Brytanią, Francją i SARDYNIĄ. W lutym 1852 r.car Rosji Mikołaj I skierował do Turcji ultimatum w sprawie przekazania pod jej opiekę wszystkich prawosławnych obywateli w Imperium osmańskim. Gdy sułtan ultimatum odrzucił, wojska rosyjskie weszły do księstw naddunajskich Wołoszczyzny i Mołdawii. Wtedy nastąpiła riposta sułtana, którego wsparły inne państwa. Rosja wojnę przegrała, upokarzający dla Rosji był zwłaszcza zakaz posiadania floty wojennej i budowy twierdz przybrzeżnych na Morzu Czarnym. Wojna wykazała zacofanie techniczne i gospodarcze Rosji, głównie w rozwoju szlaków komunikacyjnych i budowie okrętów, korupcję i niedowład w zaopatrzeniu wojsk oraz nieudolność dowódców. W wojnie próbowali wziąć udział Polacy: Za zgodą sułtana próbowali budować wojsko polskie na terenie Turcji (Adam Mickiewicz).Michał Czajkowski (Sadyk Pasza) utworzył oddziały kozaków osmańskich a Władysław Zamojski – polską Dywizję Kozaków Sułtańskich.
2. W roku 1859 Austria wypowiedziała wojnę Królestwu Sardynii, którą to wojnę przegrała. Pod kierunkiem Królestwa Sardynii wspieranego przez Francję doszło do zapoczątkowania procesu łączenia Włoch, a jednocześnie do uruchomienia oddolnego „ruchu wyzwoleńczego” pod dowództwem Garibaldiego. W efekcie doszło do połączenia rożnych części wyzwolonych Włoch. W marcu 1861 roku ogłoszono powstanie Zjednoczonego Królestwa Włoch i koronowano Wiktora Emanuela II na Króla Włoch.
3. W dniu 20 grudnia 1860 r. konwencja władz ustawodawczych stanu Karolina Południowa wypowiedziała unię Stanom Zjednoczonym . W ślad za tym na początku roku 1861 r. odbyły się podobne konwencje w stanach: Missisipi, Floryda, Alabama, Georgia, Luizjana, Teksas. Uchwały o wypowiedzeniu unii można rozumieć jako formę UWALNIANIA się stanów południowych od polityki centralnej Stanów Zjednoczonych.
4. W roku 1856 r. władze chińskie zatrzymały w porcie Kanton (Guangdzou) brytyjski okręt Arrow pod zarzutem piractwa i przemytu opium , co rozpętało II wojnę opiumową.
5. W dniu 29 marca 1857 r. żołnierz z bengalskiego pułku piechoty Mangal Pandey zabił angielskiego oficera, sprzeciwiając się używaniu przez Hindusów amunicji posmarowanej krowim tłuszczem – początek powstania Sipajów w Indiach. Trwało ono do 1859 r. było bardzo krwawe i mimo klęski jest oceniane w historii Indii jako jeden z ważnych kroków na drodze do niepodległości.
6. W 29 kwietnia 1859 r. wybucha wojna Austrii z Francją i Piemontem, w której Austria przegrywa (bitwa pod Solferino).
Tych kilka przykładów pokazuje, że nie było tak, iż cały świat był rozsądnie spokojny a tylko „polscy wichrzyciele” „zakłócali ustalony porządek”. We wszystkich stronach świata podejmowane były zbrojne przez grupy/narody uciskane przeciwko „wielkim tego świata” działania celem zmiany status quo. I w walkach tych przynajmniej dwóch z naszych okupantów ponosiło wówczas klęski. Narody się budziły: Chińczycy, Hindusi, mieszkańcy Bałkanów ( 24 stycznia 1859 r. powstało Zjednoczone Królestwo Mołdawii i Wołoszczyzny).
Śmiało zatem można twierdzić, że Polacy mogli sobie zadawać wówczas pytanie: dlaczego nie my? Tym bardziej, że zbliżała się 30-ta rocznica wybuchu Powstania Listopadowego. W dniu 29 listopada 1860 r. w dawnym kościele Ojców Karmelitów na Lesznie odbyło się pierwsze wykonanie pieśni „BOŻE COŚ POLSKĘ”.
„Pokojowa koegzystencja Polaków i cara” w ramach Imperium od roku 1861 r. wyglądała natomiast mniej więcej tak: 1) 27 lutego manifestacja patriotyczna w Warszawie, krwawo stłumiona przez władze, 5 osób poległych, 2) 8 kwietnia wojsko rosyjskie otworzyło ogień do bezbronnej ludności zgromadzonej na Placu Zamkowym w Warszawie ; 100 zabitych i setki rannych, 3) 14 października Karol hr Lambert wprowadził STAN WOJENNY na terytorium Królestwa Polskiego, 4) 15 października wojsko rosyjskie rozbiło krwawo demonstrację patriotyczną z okazji rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki. W roku 1862: 1) 3 lipca nieudany zamach na Wielkiego Księcia Konstantego, 2) 14lipca władze rosyjskie aresztowały Jarosława Dąbrowskiego. Tak wyglądało słynne „point de reveries, monsieurs” nowego cara.
Niektórzy krytycy Powstania Styczniowego powołują się czasem na fakt, iż powstańców potępił sam Papież. Otóż, jakkolwiek jest to całkowicie prywatna interpretacja dziejów, należy przypomnieć fakt, iż po pożarze jednej z czterech najważniejszych bazylik Rzymu: Świętego Pawła za Murami ,jaki miał miejsce 15 lipca 1823 r. , Bazylika była odbudowywana przez wiele dziesięcioleci. Została otworzona w 1840 a konsekrowana dopiero w roku 1855 r. przez Papieża Piusa IX. W rekonstrukcji świątyni na apel papieża pomogli DROGOCENNYMI darami m. in wicekról Egiptu i CAR Rosji, który podarował wielkie bloki malachitu i lapis lazuli. Jeden z ołtarzy po prawej stronie bazyliki jest prezentowany jako „dar cara Rosji”. Poza tym Papież miał prawo obawiać się wszelkich ruchów rewolucyjnych i powstańczych: od 1860 roku włoskie siły wyzwoleńcze konsekwentnie rujnowały i uszczuplały posiadłości Państwa Kościelnego na terenie półwyspu Apenińskiego.
Jak więc widać, Polacy podejmując nagłą (po zarządzeniu „branki”) decyzję o rozpoczęciu Powstania Styczniowego mieli prawo liczyć na pozytywny rozwój sytuacji. Z drugiej strony byli od latprowokowani przez same władze carskie, które dla Polaków miały wówczas jeden scenariusz: zupełne wchłonięcie przez Imperium.
Inne tematy w dziale Kultura
