boli

Wszelkiego rodzaju piany i brudów nawet przygodny czytelnik s24 nałyka się mnóstwo,
ale dzisiaj pojawił się tu sonet, którego tercyny oparte są na tak wstrętnych, a jednocześnie klasycznych regułach refleksji, że u europejskiego czytelnika wywiera wrażenie podobne do podrażnienia, niezaleczonej do końca i ropiejącej rany:

<<Cała ta sprawa nasuwa refleksje o tym, jak silny jest anty.......... w społeczeństwach ................ Nie mam na to zjawisko jasnej interpretacji poza standardową tezą o „reakcji będącej proporcjonalnej do akcji”.

Ale nie warto popadać w histeryczny ton, jak czyni to Pan ........., i lamentować o ....... pałkarzach, o terrorze ....... i o innych takich horrorach, zagrażających europejskiej liberalnej demokracji. ........, poza tym, że jest wybitnym uczonym, jest także ........, ktόre tradycyjnie miało trudne relacje z ........, relacje typu „love-hate”. To ....... specyfika, ktόrą warto zrozumieć, co jest zawsze lepszą intelektualnie postawą, niż postawa dramatycznego oskarżania o najgorsze.  

Komentatorzy, starający się jakoś zinterpretować to pożalowania godne wydarzenie, zwracają też uwagę na odmienność ............... względem ........ „Chociaż jest to nadal ta sama funkcja, ten ....... widziany jest mniej jako ......... (jak był traktowany .......) ale bardziej jako .......” – pisze w dzisiejszej ...... ..... ....... To żadne usprawiedliwienie, ale jakaś część wytłumaczenia.  

Ta mała grupka ............, ktόra wyraziła była protest ..........., postąpiła głupio, irracjonalnie, i w sposób niezgodny z powołaniem uniwersytetu. Ale pałkarzy niech lepiej Pan ................ szuka bliżej swego domu.>>

Ech, co się komu nasuwa.

Rozsądnie będzie bać się autora.