Barbara Helena Bączkowska Barbara Helena Bączkowska
96
BLOG

Teatr sprawiedliwości: dlaczego płacimy za unikanie odpowiedzialności?

Barbara Helena Bączkowska Barbara Helena Bączkowska Społeczeństwo Obserwuj notkę 7

Od lat nasz system sądowniczy budzi poważne kontrowersje – zamiast być gwarantem praworządności, coraz częściej przypomina teatr, w którym funkcjonariusze mający być strażnikami prawa sami czerpią korzyści z unikania odpowiedzialności. Kiedyś wszyscy pracowali rzetelnie, a teraz widzimy dramatyczny paradoks: jeden prokurator czy sędzia nadal sumiennie wykonuje swoje obowiązki, podczas gdy jego kolega, zawieszony w związku z podejrzeniami o nadużycia, wciąż otrzymuje wysokie wynagrodzenie z budżetu państwa.

Co gorsza, system zachęca do celowego przedłużania postępowań – opóźnianie odbioru korespondencji, niepodpisywanie pism procesowych czy inne drobne uchybienia stają się sposobem na „zarabianie” pieniędzy, zamiast rozliczania winnych. Na przykład, jeśli zawieszony funkcjonariusz odbierze list polecony dopiero w 14. dniu, zamiast od razu, budżet państwa wypłaca mu około 7 tys. zł netto – praktycznie połowę jego pensji – za każdy taki dodatkowy okres.

Taki system nie tylko generuje absurdalne koszty dla podatników, ale również podważa zaufanie społeczeństwa do wymiaru sprawiedliwości. Pytania, które nasuwają się naturalnie, są następujące: Czy system, w którym rzetelni pracownicy są karani za pracę, a ci, którzy przedłużają swoje postępowania, są nagradzani, nie niszczy fundamentów sprawiedliwości społecznej? Czy takie rozwiązania, oparte na lukach prawnych i kontrowersyjnych orzeczeniach, są zgodne z zasadami równości wobec prawa?

W niniejszym artykule przyjrzymy się szczegółowo mechanizmom, które pozwalają na utrzymanie tego stanu rzeczy, oraz postawimy pytania o moralność i gospodarność takiego systemu. Czy naprawdę chcemy płacić za unikanie odpowiedzialności? Czas, abyśmy wspólnie zastanowili się, czy to nie teatr, w którym prawo staje się tylko pokazem – a my, obywatele, płacimy za tę farsę.

Poniższa lista pytań obnaża absurdy tego systemu i w części odnosi się również do sytuacji sędziów:

  1. Czy prokurator bez immunitetu konstytucyjnego może skutecznie kwestionować uchylenie swojego immunitetu, powołując się na niekonstytucyjność organu, który podjął decyzję? Skoro Konstytucja RP nie przewiduje immunitetu prokuratorskiego, to czy odwoływanie się do ustawy zasadniczej w celu jego obrony nie jest nadużyciem?
  2. Czy brak zapisu prawa dla prokuratorów do wnioskowania o wznowienie postępowań na podstawie ustawy z 9 czerwca 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1259) oznacza, że nie mogą oni podważać orzeczeń Izby Dyscyplinarnej SN w sprawie uchylenia immunitetu? Czy niejasność przepisów powoduje, że prokuratorzy w praktyce zostają bez narzędzi obrony albo wręcz przeciwnie – wykorzystują luki w prawie?
  3. Czy art. 135 Prawa o prokuraturze (tzw. immunitet prokuratorski) jest zgodny z Konstytucją RP, zwłaszcza z zasadą równości wobec prawa? Jeśli Konstytucja gwarantuje równe traktowanie obywateli, to dlaczego prokuratorzy mają przywilej nieprzewidziany w ustawie zasadniczej?
  4. Czy art. 152 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2023 r. poz. 2113), i art. 129 Prawo o ustroju sądów powszechnych pozwalający na wieloletnie zawieszenie prokuratora (odpowiednio sędziego) z zachowaniem wynagrodzenia i zaliczaniem tego okresu do stażu pracy, jest zgodny z zasadą równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji RP)? Jak to wpływa na morale rzetelnie pracujących prokuratorów ( sędziów ), którzy widzą, że zawieszeni koledzy zgarniają pensję za nic?
  5. Czy wypłacanie wynagrodzenia zawieszonemu prokuratorowi (sędziemu)  złapanemu np. na jeździe po alkoholu, jest zgodne z zasadami życia społecznego i Konstytucją RP? Czy nie podważa to powagi i zaufania do wymiaru sprawiedliwości?
  6. Czy zgodne z konstytucyjną zasadą równości i sprawiedliwości społecznej jest to, że zawieszony prokurator (sędzia) otrzymuje wynagrodzenie z budżetu państwa i może opłacić prywatnego obrońcę, podczas gdy inni oskarżeni często nie mają zagwarantowanych dochodów ani pomocy prawnej? Czy państwo nie tworzy tym samym przywilejów dla „funkcjonariuszy w opałach”?
  7. Czy fakt, że oskarżony prokurator lub sędzia nie broni się samodzielnie, lecz korzysta z prywatnego obrońcy opłacanego z budżetowej pensji, a potem może otrzymać zwrot kosztów obrony, nie prowadzi do podwójnego finansowania jego obrony z kieszeni podatników? Gdzie tu gospodarność środkami publicznymi?
  8. Czy celowe przedłużanie postępowania przez oskarżonego prokuratora lub sędziego – poprzez m.in. niepodpisywanie pism procesowych czy odbieranie korespondencji w ostatnim możliwym terminie – jest zgodne z zasadą równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji RP) oraz obowiązkiem przestrzegania prawa (art. 83 Konstytucji RP)? Czy państwo faktycznie płaci za unikanie odpowiedzialności, co narusza zasady sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji RP)?
  9. Czy korzyści materialne pobrane przez zawieszonych prokuratorów  i sędziów w formie wynagrodzenia na skutek orzeczeń wydanych przez kwestionowaną Izbę Dyscyplinarną SN zostaną zwrócone do budżetu, jeśli uzna się, że organ ten był niewłaściwy?Czy państwo jest w stanie odzyskać pieniądze wypłacane na skutek błędnych decyzji?

Te pytania uwidaczniają, jak wadliwy jest obecny system, w którym zawieszeni sędziowie i prokuratorzy potrafią generować zyski z przeciągania własnych spraw. Czy to zachęca do rzetelnej pracy, czy raczej do maksymalnego wykorzystania luk prawnych? A przede wszystkim – czy obywatele powinni dalej płacić za taki „teatr sprawiedliwości”?

Ukończyłam UMK w Toruniu i uzyskałam tytuł mgr matematyki w 1991r, Studia Podyplomowe na UMK w Toruniu, w zakresie Informatyki dla Nauczycieli oraz Podyplomowe Studium Zarządzania Zarządzania Zasobami Ludzkimi. Obecnie jako społeczniczka pełnię funkcję pełnomocnika regionalnego Stowarzyszenia Niepokonani 2012 (województwo kujawsko-pomorskie).                                                                                                                                                                                  Uwaga. Wszelkie prawa zastrzeżone do treści notek na blogu. Prawa autorskie do danej treści i zdjęć są ZASTRZEŻONE przez autora treści. Możliwe jest udostępnianie treści poprzez wskazanie dokumentu źródłowego ZA POMOCĄ LINKU. Kopiowanie i powielanie treści jedynie za zgodą autora.  Kontakt: Facebook,  poczta salon24 lub www.niepokonani2012.pl,  pełnomocnik regionalny Stowarzyszenia Niepokonani 2012 woj. kujawsko-pomorskie tel.733-030-433. 

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (7)

Inne tematy w dziale Społeczeństwo