Drugi list do Rosjan na Salonie24

Na pierwszy list, który napisałem do Was po rosyjsku nie zareagowaliście.

Dopuszczam kilka możliwości: albo było Wam wstyd, albo nie wiedzieliście jak zareagować na skierowane do Was słowa. A może uważaliście zawarte w liście moje słowa za nieprawdziwe – wierzyliście otumaniającej propagandzie, która sączy się do waszych dusz zewsząd w Rosji, jak niegdyś w III Rzeszy?

Być może każdy z Was myślał sobie tak: Moja ojczyzna w żadnej wojnie nie uczestniczy. I powtarzaliście sobie miesiąc po miesiącu: oczywiście, nasi obywatele walczą po stronie tzw. Republik ludowych : Donieckiej i Ługańskiej. Bardzo prawdopodobne że nasza propaganda działa na zwiększenie ich liczby i też możliwe, że najnowsza broń w rękach „powstańców” pochodzi z Rosji. Ale przecież tam nie ma naszych wojskowych. Jeśli oni by tam byli to byście się zastanawiali, lecz ich tam nie ma… 

Teraz być może zostaliście zdruzgotani tym, ze okazaliście się obywatelami kraju – agresora? Może zawładnęła wami jakaś wypaczona postać patriotyzmu, kiedy już wasze iluzje dotyczące rzeczywistości runęły, ale boicie się nazwać rzeczy po imieniu. I kierujecie się fałszywą miłością do swej Ojczyzny i być może nawet do siebie?

Przecież teraz przeżyliście jakby straszna lawinę w górach! To, czego domyślaliście się, stało się faktem.  

Oto oni, rosyjscy wojskowi wtargnęli już jawnie na Ukrainę. Zeznają nawet, że są rosyjskimi żołnierzami. Niektórzy z nich polegli w walce z Ukraińcami na terytorium Ukrainy i są pochowani w Rosji. Wiecie przecież, gdzie są te mogiły. I wiecie, że przedstawiciele waszej władzy biją nawet dziennikarzy próbujących dotrzeć do tych mogił i kradną z tych mogił tablice z nazwiskami pochowanych żołnierzy. Kradną je przecież zmarłym. Także wiecie, że „Komitet Żołnierskich Matek Rosji” doliczył się już setek zabitych i ranionych na Ukrainie wysłanych tam rosyjskich żołnierzy. Pogrzeby ich ciał odbywają się u Was w sposób tajny. A we wiosce Nowotajmasowo Kujurguzińskiego regionu w Baszkirii odbył się 22 sierpnia b.r. tajny pogrzeb żołnierza rosyjskiej jednostki wojskowej Nr 65384.  Pogrzebano go bez głowy – Marsel Araptanow utracił ją w walce z Ukraińcami na Donbasie.

Tak, runęły wszystkie mury waszych wyobrażeń, którymi się otoczyliście i którymi otoczyła was powszechna kremlowska propaganda stwarzająca wam fałszywą, wirtualna rzeczywistość. I nie macie już gdzie chować się i nie możecie znanych wszystkim faktów. Agresja Rosji – bezwzględna, bezczelna, powodująca śmierci waszych rodaków i niegdyś waszego bratniego, ukraińskiego narodu jest widoczna налицо. Przy czym zabici wasi nie zasługują według władzy, której musicie być posłuszni nawet na jawny pochówek.

Некуда прятаться и некому врать!

Trzeba wam zmierzyć się z rzeczywistością tają, jaka ona jest!

Jeśli wasze dusze opanował  ten kremlowski demon:

To życzyć wam trzeba, abyście wyzwolili się spod jego demonicznej władzy, zaczęli myśleć samodzielnie i wyciągnęli właściwe wnioski.

Przecież wiecie do czego doprowadził świat inny demon lat pierwszej połowy ubiegłego wieku, który opanował dusze narodu niemieckiego.

Wszystko jest w waszych rękach!

A ja teraz siedzę przy moim biurku:

Stoją na nim wyśmienite rosyjskie koniaki podarowane mi niedawno jako znanemu rusofilowi przez jednego z was. Koniak „Dagestan” Kizlarskiego Koniacznogo Zawoda oraz „Stariejszina”  Stawropolskogo Winno – Koniacznogo Zawoda.

Otwarta jest już butelka 13-letniego koniaku „Dagestan”. Doskonały koniak, lepszy od francuskich.

Napełniam nim kieliszek do koniaku i wznoszę toast życząc wam wyrwania się waszych dusz spod wirtualnej władzy kremlowskiego demona i powodzenia!

ZBIGWIE